| |
Ημουν χαμενος στις βροχες των χειμώνων.
Ενα ασυναρτητο ταξίδι, ενα πένθος ,
μια υγρη ανάμνηση στα χείλη της μαραμενης
ανεμώνης.
Κι έτσι έσβησε η πορφύρα, μέσα στα λασπόνερα,
μέσα στα αγρια νέφη που τρέξανε τη ζωή μου,
ως την ακρη της.
Κι έτσι ξεχαστήκαμε.
Σκουριασμενοι δείχτες σε χαλασμενα παληα ρολόγια
πετρωμένοι, απέναντι.
Σάμπως, ποτέ δεν έσμιξαν.[I][align=center][/align]
θανασης κρουστάλης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
