| |
Δυο χείλη πικρά
στης νύχτας τη λήθη
φωνάζουν.
Αγγίζουν κρυφά
τ' άδεια τους στήθη,
τρομάζουν.
Λείπει η καρδιά
θα κύλησε πάλι
στο χώμα.
Τα χείλη βουβά,
φασαρία μεγάλη
στο σώμα.
Διψά κι η στιγμή
στη νύχτα μπροστά
τραγωδία.
Και ψάχνει να βρει
η φευγάτη καρδιά
μιαν αιτία.
Διστάζει ο καιρός
στα χείλη σιωπή,
ξημερώνει.
Της νύχτας φρουρός
η πρώτη αυγή,
μαραζώνει.
Σα γυρίσει η καρδιά
τα χείλη θα πιουν
διψασμένα.
Ξανά και ξανά
εικόνες θα 'ρθουν
νυσταγμένα.
Στα χείλη δροσιά
η πρώτη αυγή
θα σταλάξει.
Κι η φευγάτη καρδιά
μιαν ακόμη φυγή
θα βαστάξει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
