| |
Μαύρες ματιές με νόημα
που πουθενά δεν οδηγούν
πρόσωπα γνωστά μα ανώνυμα
σαν γυρίζω πλάτη με χτυπούν
Μέρες μικρές μα ατέλειωτες
μέσα τους έπρεπε να ζω
δίδυμες νύχτες και έρωτες
το κάνω μα δεν το αγαπώ
Δεν ήξερα πως ζούσα στο σκοτάδι
μέχρι που είδα το φως
δεν γνώριζα αν έξω ήταν βράδυ
αφού ήμουνα τυφλός
Δεν πειράζει που γίναν τόσα λάθη
κάθε λάθος μου οδηγός
δε με νοιάζει κέρδισα τη μάχη
και είμαι ακόμα ζωντανός
Πλάνες φωνές μου τραγουδούν
και τις ακούω με το μυαλό
ψέυτικες μέσα μου ηχούν
μα εγώ τις ακολουθώ
Έτσι ξύπνησα μια νύχτα
μια νύχτα σαν κι αυτή
έξω στη βροχή βγήκα
ξαναγεννήθηκα σε μια στιγμή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
