| |
Είμαι το χτες, και συ ο καιρός,
που ξετυλίγεται.
Σ' ακολουθώ και συ εμπρός,
μου παραδίνεσαι.
Είμαι αλήτης και η αγάπη
σου ανταμείβεται,
Εγώ σου δίνω τη ζωή μου,
και ποτίζομαι...
Είσαι τ΄αστέρι του βορρά,
και γω φεγγάρι σου,
όταν σ΄αγγίζω πλημμυρίζω,
από τη χάρη σου.
Είναι ο κόσμος αδειανός,
και συ πατρίδα μου,
ουράνιο σώμα φωτεινό,
και ηλιαχτίδα μου....
Είναι οι θάλασσες οι επτά,
που σε γεννήσανε,
θαλασσοκόρη με κοιτάς,
και γω σου δίνομαι.
Τα χείλη σου,τα μάτια σου,
με καταπίνουνε...
Κι όλα τα χρώματα δε φτάνουν,
να σε ντύσουνε...
Ρωτούσα τότε,ήσουνα παιδί,
άγγελε πως έφτασε στη Γη... REFRAIN
θυμάμαι τότε, ήμουνα παιδί,
κοκκίνισες στο πρώτο μας φιλί.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
