Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ο άνθρωπος, το Σημείο Αναφοράς και ο Πολιτισμ
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130837 Τραγούδια, 269477 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο άνθρωπος, το Σημείο Αναφοράς και ο Πολιτισμ
 Σύνθεση από προηγούμενο προσωπικό υλικό
 
Σωτήρης Τσιλ

Ο άνθρωπος, το Σημείο Αναφοράς και ο Πολιτισμός
08 – 01 - 2013

Το πιο απλό πράγμα θάταν ο Πολιτισμός, αν δεν ήταν τόσο …δύσκολο πράμα.

Τι χρειάζεται;
Πρώτ΄ απ΄ όλα, ο άνθρωπος να αγαπάει αληθινά, συνολικά, τον εαυτό του.
Παραλλήλως να φροντίζει, να σέβεται, να αγαπάει και το περιβάλλον που ζεί, γιατί μ΄ αυτό συναποτελεί αδιάσπαστη ενότητα. Στο περιβάλλον του συγκαταλέγονται βέβαια και οι άνθρωποι.
Χρειάζεται να είναι στο μικρόκοσμό του ένας δημιουργός. Με όλα αυτά αποκτά προοδευτικά υπαρξιακή καταξίωση και τονώνεται η αυτοεκτίμησή του.
Μα αν αυτός και το περιβάλλον είναι σε σχέση δυσαρμονική; Τότε βέβαια έρχονται οι συγκρούσεις, με τελική κατάληξη:
1. Στην αρμονία μέσω της διαμάχης, σε πλαίσιο αλληλοσεβασμού, που καταλήγει στην επίλυση των διαφορών, ή σε ένα κοινώς αποδεκτό τόπο, με συνεργασία, ανάπτυξη και ευημερία. Το Εγώ στα πλαίσια του Εμείς.
2. Στην υποχώρηση και στο βόλεμα, λόγω του φόβου απωλειών, με συνέπεια:
-Είτε εσωτερικοποίηση του θυμού και αυτοδηλητηρίαση και εξελικτικά χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτουποτίμηση,
-Είτε στην ταύτιση με τον επιτιθέμενο ισχυρό, με συνέπεια την απώλεια της αίσθησης του Εαυτού (παπαγαλάκια, κατασκευασμένοι υπήκοοι)
3. Στην εγωιστική οχύρωση, στο φτύσιμο του άλλου (περιβάλλοντος) και στον πόλεμο, μέχρι εν τέλει την καταστροφή του ενός ή και των δύο μερών και στην εμφάνιση κακού ψυχολογικού κλίματος στο περιβάλλον.

Συνειδητά θέλουμε όλοι μας να είμαστε καλά, ιδίως στους φοβερούς καιρούς που ζούμε.

Τί χρειάζεται;
Να μην βάζουμε υψηλές προσδοκίες, γιατί αυτό οδηγεί συνήθως στην αποτυχία (Απώλεια) και την απογοήτευση και από κει ενδεχομένως στην Κατάθλιψη με τα παρελκόμενά της.
Να έχουμε εφικτούς στόχους για τα δεδομένα του κάθε ¨Εδώ και τώρα¨ και να φροντίζουμε να τους πραγματοποιούμε (υπαρξιακή καταξίωση).
Να ξεκαθαρίσουμε μέσα μας ένα Σημείο Αναφοράς, που με αυτό θα σταθμίζουμε.

Τέτοια Σημεία Αναφοράς μπορεί να είναι:
. Ο ΑΝΡΘΡΩΠΟΣ (Υπό την έννοια του: Πάντων χρημάτων μέτρον Άνθρωπος)
. Ο Θεός, η θρησκεία
. Το Χρήμα
. Μια ιδεολογία (λχ Ναζισμός)
. Μια Εταιρεία
. Ο Τομαρισμός (ο κακώς εννοούμενος Εγωισμός)
• κλπ

Αν λχ είναι το χρήμα, τα πάντα όλα και ο άνθρωπος μαζί, αποτελούν αναλώσιμα είδη, που τίθενται στην υπηρεσία του Χρήματος. Το αντίστοιχο και με τα υπόλοιπα.
Το μόνο ασφαλές είναι το πρώτο, που τα πάντα χρησιμοποιούνται υπέρ του ανθρώπου.
Έτσι αν έχουμε ως Σημείο Αναφοράς τον Άνθρωπο, ταυτόχρονα εξυψωνόμαστε στη συνείδησή μας και έχουμε και μόνο από αυτό, υπαρξιακή καταξίωση.
Με πλαίσιο το ανωτέρω, βάζουμε τα όριά μας και τα καθιστούμε σεβαστά. Με σταθερότητα και χωρίς αντεγκλήσεις.
Να ξεκαθαρίσουμε μέσα μας, ότι κάνοντας τα πιο πάνω, δεν θα έχουμε να δώσουμε λόγο σε κανέναν.
Χρειάζεται να είμαστε μικροί Δημιουργοί στα διάφορα επίπεδα δράσης έκφρασης και να αντλούμε από αυτό τη χαρά.
Ας χαιρόμαστε με τα θεωρούμενα μικρά και απλά πράγματα
Χρειάζεται να δίνουμε χαρά στους άλλους και να είμαστε αλληλέγγυοι στην ανάγκη τους, χωρίς να περιμένουμε ανταλλάγματα, αλλά θεωρώντας το ως δημιουργικό μας έργο.
Χρειαζόμαστε τις ισότιμες σχέσεις, το σεβασμό προς τους άλλους και τη φιλία.
Τέλος, χρειάζεται να σκεφτόμαστε τον θάνατο, που σα στόμα που ανοιγοκλείνει με ένα σαρδόνιο χαμόγελο, μας περιμένει. Ας συνθλιβούμε τότε (όταν έρθει η ώρα μας) στου χάροντα τα δόντια. Όχι να πεθαίνουμε κάθε μέρα.
Αντίθετα κάθε μέρα, με βάση τα ανωτέρω, ας απολαμβάνουμε τη ζωή, στο εδώ και τώρα.
Αν το Σημείο Αναφοράς θα είναι ο Άνθρωπος, τότε επειδή Άνθρωπος και περιβάλλον αποτελούν εξ αντικειμένου μία οντότητα (ενότητα), δεν είναι πολύ δύσκολο να καταλάβουμε ότι με αυτό σαν Σημείο Αναφοράς, στην πράξη θα αρχίζει να παράγεται Πολιτισμός.

Αξίζει τον κόπο να τα σκεφτούμε όλα αυτά και να βρούμε το προσωπικό Σημείο Αναφοράς μας.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σωτήρης Τσιλ
 
Μπούρμπουρ Λίθρας
08-01-2013 @ 20:12
Σωτήρη η αλήθεια είναι μια.Οπου φτωχός και η μοίρα του.
Δεν θα δείς ποτέ τον παπαντωνίου με τα 40,000,000 στον λογαριασμό της γυναίκας του,τον πάγκαλο με τα 55 ακίνητα,τον τζοχατζόπουλο με την κυρία του και τους τόσους άλλους με τις οφ σορ και τα σκάνδαλα που πάνε και έρχονται να νοιάζονται.
Γιατί αν και τα λες σωστά ως προς το Άνθρωπος και περιβάλλον αποτελούν εξ αντικειμένου μία οντότητα (ενότητα) και να προσθέσω ότι η ευτυχία η δική μας(η κάθε δική μας και του καθενός)εξαρτάται και απ'την ευτυχία των άλλων η αλήθεια είναι πώς τίποτα από όλα αυτά δεν έχει καμία απολύτως σημασία για τον απλούστατο λόγο ότι όλα αυτά είναι στο πεδίο της διανόησης και μετά ακολουθεί ως συνήθως το έθος όποιο και να είναι αυτό.
οι παραπάνω θα γυρίσουν στην ρεμούλα και τα παλάτια με τις εξωτερικές και εσωτερικές θερμαινόμενες πισίνες με τις υπηρέτριες και οι υπόλοιποι στην όποια ζωή μας προσπαθώντας να τα βγάλουμε πέρα βόλτα.
το πεδίο της διανόησης είναι απαραίτητο αλλά καταντά ψευδαίσθηση όταν δεν απευθύνεται σε όλους ανεξαιρέτως.Είτε γιατί δεν μπορούν ή δεν θέλουν να ακούσουν.

Είναι μάταιο να λες σε αυτούς που απευθύνεσαι αντέξτε και βάλτε τον άνθρωπο ως σημείο αναφοράς λες και μπορούν να κάνουν και αλλιώς όταν οι υπόλοιποι έχουν τον χρήμα και δεν τους καίγεται καρφί καν τι λες.οι φτωχοί έχουν τον άνθρωπο και οι πλούσιοι το χρήμα.τα υπόλοιπα έτσι και αλλιως απορρέουν απ'το χρήμα που είναι και ο μόνος οδηγός κάθε θρησκείας ιδεολογίας,εταιρείας.

τι πολιτισμός περιμένεις να παραχθεί;
καλή χρονιά παρεμπιπτόντως με υγεία
Σωτήρης Τσιλ
09-01-2013 @ 01:56
Φίλε ΜπουρμπουρΛίθρα.
Συμφωνώ ότι μιλάς με τη φωνή της λογικής. Συμφωνώ με αυτά που λες. Όμως δεν μου φτάνει μόνον αυτό. Ούτε και για σένα φθάνει. Χρειάζεται και η υπέρβαση. Όταν μαθηματικά είναι βέβαιο πως προχωρούμε στην αλυσόδεση των ανθρώπων, για να καταντήσουν οι άνθρωποι ανθρωποειδή όντα, κάτι χρειάζεται να κάνουμε και όχι να περιμενουμε να μας φορέσουν τους χαλκάδες. Ας μην μοιρολατρούμε.
Χιλιάδες χρόνια πριν,
Μια χούφτα άνθρωποι που φάνταζαν τρελοί,
στήθηκαν φράγμα στο κακό που προχωρούσε.
Πρόταξαν νόμους, ηθικό και λογική.
Μαρμάρωσαν τον Μέγα Βασιλιά που αδημονούσε.
Ο Μέγας Βασιλιάς δεν μπορούσε να καταλάβει τι γινόταν. Τους έβλεπε από ψηλά να κάνουν αγώνες, να ξυρίζονται ... Τους μήνυσε πως τα βέλη του θα μπορούσαν να κρύψουν τον ήλιο. Και αυτοί οι παλαβοί του απάντησαν: Ωραία. Θα πολεμούμε υπό σκιάν.
Αυτοί οι τρελοί ήξεραν τη μοίρα τους, που τη διάλεξαν οι ίδιοι. Και έπεσαν όλοι τους. Εκεί, μια επιγραφή λέει: Ω ξειν, αγγέλειν Λακεδαιμονίοις, ότι τήδε κείμεθα, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι.
Μετά από αυτό, αναποδογύρισαν όλα. Ήρθαν οι Μαραθώνες και οι Σαλαμίνες.
Το 1821 πολλοί βολεμένοι έλεγαν . Δεν χρειάζεται να τα βάλουμε με την Πύλη. Να την καταλάβουμε εκ των έσω, κατέχοντας τις θέσεις δύναμης. Ηταν αυτοί που δεν νοιαζόταν για τον λαό και την ελευθερία.
Πήγαμε πολύ παλιά; Ας δούμε τι έγινε με ανθρώπους που ζουν ακόμα και σήμερα. Το 1940, άλλοι τρελοί αυτοί, ολόκληρος λαός, έτρεχαν με ενθουσιασμό και τραγούδια στα τραίνα, να πάνε στο μέτωπο. Εκτός από αυτούς, υπήρχαν και λογικοί, που έβλεπαν ότι θα έμπαινε και ο Χίτλερ και το παιχνίδι ήτανε χαμένο. Όπως και έγινε. Αυτοί οι λογικοί, φρόντισαν να τα έχουν καλά με τους κατακτητές και όταν μπήκαν και όταν αποχωρούσαν. Και ήταν οι κερδισμένοι. Αυτοί ήταν και είναι οι κάθε λογής δοσίλογοι. Αυτοί που πλούτισαν στην κατοχή και με το τέλος του πολέμου. Αυτοί που πάντα φέρνουν οδύνη στον λαό.
Σήμερα βρισκόμαστε στο μάτι του 3ου Παγκόσμιου (οικονομικού) πολέμου. Σήμερα η χώρα μας βρίσκεται υπό (ιδιότυπη) κατοχή. Σήμερα έχουμε συσσίτια. Σήμερα έχουμε εργασιακό σφαγιασμό. Σήμερα έχουμε τρελούς φόρους και δεστε και το όνομα: Σήμερα έχουμε και το ΧΑΡΑΤΣΙ !!! Τυχαία η ονομασία; Σήμερα έχουμε νεκρούς από οικονομικές σφαίρες (3.500 αυτοκτονίες). Σήμερα έχουμε σε μερίδα του λαού, φτώχια και πείνα.
Αν σκεφτούμε πολύ λογικά, πρέπει να ... πέσουμε στα τέσσερα, αφού δεν βγαίνει το πράμα.
Εκτός και αν ... Αν εκτός από λογικά όντα που φυσικά χρειάζεται να είμαστε, κάνουμε και την υπέρβαση. Αν ξυπνήσουμε και ο καθένας συνεισφέρει κατά πώς μπορεί, κρατώντας ψηλά την αξιοπρέπεια και το φιλότιμό μας, σε πλαισιο αλληλεγγύης και αγωνιστικότητας.
Φίλε ΜπουρμπουρΛίθρα, θεωρώ ότι συμφωνείς με όλα αυτά.
Μπούρμπουρ Λίθρας
10-01-2013 @ 21:18
μακάρι να μπορούσα να διαφωνήσω.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο