Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ανεκπλήρωτο όνειρο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130585 Τραγούδια, 269414 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ανεκπλήρωτο όνειρο
 μαθητής 17 και κατι πλέον χρόνων
 
Και η θλίψη από τις ψυχές
των ανθρώπων πηγάζει,έρχεται
σε παίρνει σε κατεβάζει στη
λάσπη του σκοταδιού και από
εκεί που δεν το περημένεις
ψωφάς σα το σκυλί....
Και πονεμένος από την κατάθληψη
πολεμάς να βγείς από το
σκοτάδι δίχως να τα καταφέρνεις,
γιατί δείνεις χωρίς να σου δίνουν
γιατί δανίζεις χωρίς επιστροφή
γιατί αγαπάς και δεν αγαπίεσαι...
γιατί πονάς χωρίς να τειμωρείς.. και όλα αυτά
επειδή θέλεις ποθείς μία
δόση αγάπης και ειληκρίνιας,
μια ένεση ζωής που ποτέ δεν είχες
με τα μάτια σου δει.
Και ξαφνικά φτάνει το τέλος σου
εκείνη η στιγμή που όπως λένε
τα βλέπεις όλα ωραία....
Ο ίδιος παρ'ολα αυτά βλέπεις
αντικρίζεις ενα ποτάμι μαύρο
καθόλου προσιτό με χιλιάδες
πτώματα και όλα να θέλουν να σε
αγγίξουν νομίζοντας ότι θα σωθούν
αλλά τελικά το βαρος σε παίρνει
κάτω και πεθένεις και εσυ....
Κρίμα γιατί τελικά πέθανες και
εσυ με το ανεκλπήροτο όνειρο
της σαπησμένης και άδικης στιγμής
αυτής της θλήψης μα και της ζωής....



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
MARGARITA
17-01-2006
Βγες από τη κατάθλιψη Κώστα και θα γράφεις όμορφα ποιήματα είσαι πολύ νέος να γράφεις τόσο θλιμμένα μάτια μου!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
17-01-2006
Δεν συμφωνω με την Κυρια !!!! Το να γραφεις με παραπονο, να χαμογελας στην θλιψη, να ταζεις ερωτα στον πονο δεν σημαινει απαραιτητα οτι πονας....Μικρε μου φιλε μακαρι να συνεχισεις να γραφεις ετσι, ο πονος ειναι πηγη για την καρδια και δασκαλος για τα γεραματα, εσυ σαν παιδι μαθε τον πονο και αγαπησε οσες φορες θελεις χωρις φοβο και γιατι...
MARGARITA
17-01-2006
Δεν συμφωνώ με τον Κύριο!!!!! ʼλλο γράφω με παράπονο, χαμογελάω στη θλίψη, τάζω έρωτα στον πόνο, μαθαίνω τον πόνο και αγαπάω πολλές φορές και άλλο ένα παιδί 17 και κάτι πλέον χρόνων πονεμένο από την κατάθλιψη να πολεμάει να βγει από το σκοτάδι δίχως να τα καταφέρνει. Κωστή μου βγάλε γλώσσα στο πόνο, φτύσε την κατάθλιψη και ερωτεύσου ξανά και ξανά και ξανά όσο για γνώση μέχρι τα γεράματα θα αποκτήσεις θες δεν θες γιατί έτσι είναι η ζωή όμορφη και άσχημη μαζί!!!!!!!!!!!Γειά σου Γιώργο Ντέρο .....τα σέβη μου
MARGARITA
18-01-2006
Αχ και να ήμουνα παιδί .....με τη σοφία της γνώσης της τωρινής Κωστή μου....
κωστας2
19-01-2006
Margarita έτσι θα χανόταν η γοητεία του ρητου "όσο ζω μαθαίνω"

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο