| |
Πάλι σε αφήσαμε μονάχο εκεί,
σε ένα σταυρό να μας χαρίζεις ζωή
με ένα στεφάνι που δεν ζήλεψε πότε του κανείς
να με τρυπάει με χιλιάδες γιατί,
με ερωτήσεις που δεν ξέρει κανείς
μια απάντηση να δώσει σωστή.
Μικρά παιδιά με ένα βλέμμα πικρό
σε μια οθόνη που με φόβο κοιτώ
της ενοχής μου το καρφί σαν κρατώ
μια παλάμη να τρυπήσω ζητώ
κι αφού δεν βρίσκω στο δικό τους κορμί
πληγώνω πάλι τη δική μου ψυχή.
ʼλλοι γλεντάνε κι άλλοι πεινούν,
τα «ψάρια» σου ίσως δεν φτάσαν γι αυτούς,
ή μήπως κάποιοι Καϊάφες τα κρατούν
για να ανεβάσουν πιο πολύ τις τιμές,
γιατί δεν αγόρασα κι εγώ μετοχές;
ίσως απλά να φοβάμαι τις ενοχές;
Ποιος είναι Ιούδας και ποιος Χριστός
ποιος είναι λάθος και ποιος σωστός
αφού τους πρόδωσα με μια σιωπή
γιατί προσμένω την ανάσταση αυτή,
τα χέρια μου έχουν από μέρες πλυθεί
σε μια ανεύθυνη λεκάνη μικρή.
Λες να 'μαι εγώ άλλος ένας ληστής
που ίσως σωθεί την τελευταία στιγμή
ή είμαι απλά ο σύγχρονος Βαραββάς
που θα γλιτώσω από τον Γολγοθά,
στη θέση μου ένας άλλος θα σταυρωθεί
για να λυτρώσει και τη δική μου ψυχή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
