| |
Είναι ανίκητα τα μάτια της σιωπής
Και ποιος μπορεί
με αυτό το βλέμμα να τα βάλει
Κάποιες στιγμές
όλα είναι λάθος και θαρρείς
Πως στο σωστό το μονοπάτι δεν θα βγάλει
Μεγάλη η νύχτα
μοιάζει κ μελαγχολεί
Κάθε μου κύτταρο
κ μου μιλά για σένα
Είναι περίεργο
που με παρηγορεί
Και μου επιτρέπει
να σκεφτώ τα περασμένα
Μα όλα είναι λάθος
το δικό μου είσαι εσυ
Τι κ αν σε σκέφτομαι
κ θέλω να γυρίσω
Φταίει η ζωή
που είναι τόσο ειρωνική
Σε φέρνει πίσω
για να σ'αντιμετωπίσω
Μα όμως απόψε
θα δεχτώ πως τα '' γιατί ''
είναι φορές
που έτσι απλά
δεν εξηγούνται
Και το μεγάλο μου
το λάθος
πάντα εσύ
Μα είναι φορές
που και τα λάθη
προσπερνιούνται
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
