| |
Μια φορα και έναν καιρο ηταν ένα μικρο χωριο που στον χαρτη σχηματιζε έναν κυκλο.
Ειχε το πιο περιεργο ονομα του κοσμου και οι κατοικοι του ηταν παντα μα παντα χαμογελαστοι.
Στο χαμογελαστο χωριο, ετσι λεγοταν το χωριο οι ανθρωποι καλλιεργουσαν την γη και ζουσαν απτα γενητουρια της, οι μερες τους και κυριως οι νυχτες τους ηταν γεματες ιστοριες ,απτα χωραφια.
Τα παιδια μαζευονταν σε παρεες και ακουγαν τους μεγαλους να περιγραφουν πως εδιωχναν τα πουλια απτις σοδειες τους και πως ο ντινος ο σκιαχτρος καποτε ειχε μιλησει ,για τα δεντρα που σφυριζαν με τον αερα και τα λουλουδια που την ανοιξη συναγωνιζονταν το ουρανιο τοξο.
Μικροι και μεγαλοι ξεχυνονταν στα χωραφια σκαλιζοντας την καρδια τους και φυτευοντας εκει τους πιο ισχυρους δεσμους με την φυση και η γη ανταπεδιδε , μεγαλωνοντας γενιες και γενιες των κατοικων της.
Περνουσαν τα χρονια και κυλουσαν αρμονικα , μεχρι που εκεινη την ανοιξη ξεκινησε να βρεχει ασταματητα, οι ανθρωποι κλειστηκαν στα σπιτια τους και ο ντινος ο σκιαχτρος αναπολουσε τα ενοχλητικα κρωξιματα των πουλιων.
Όλα ξεκινησαν από τοτε που ενας βοσκος ειπε πως ειδε ένα τεραστιο ιπταμενο δισκο να προσγειωνεται στο μικρο τους χωριο, μα κανεις δεν ηταν μαζι του να το επιβεβαιωσει ,ετρεχε και φωναζε εκεινο το βραδυ να ξυπνησει το χωριο, να δουν ολοι την λαμψη μα όταν γυρισε με τους συγχωριανους του ,μαυρο σκοταδι.
Κανεις δεν τον πιστεψε και ολοι θεωρησαν πως εχανε τα λογικα του, μοναχα ο μικρος βασιλης με τα τεραστια ματια του και τα μικρα του χερια παρακαλουσε τον βοσκο να του πει παλι την ιστορια, άλλη μια και άλλη μια..
Ο βοσκος μας δεν ανεβηκε ποτε ξανα στο βουνο και οι βροχες συνεχιστηκαν για μηνες, η σοδεια καταστραφηκε και οι ανθρωποι απογοητευτηκαν.
Ο μικρος βασιλης κοιμοταν και ξυπνουσε με την ιδια επιθυμια, να δει κι εκεινος τον εξωγηινο, ειχε ακουσει τοσα και ειχε διαβασει αλλα τοσα για ζωη στο διαστημα ,για ιπταμενους δισκους και λαμψεις , αδημονουσε να αντλησει πληροφοριες για τα αστερια και τους γαλαξιες που ζωγραφιζε από μικρος .
Μια νυχτα που δεν εμοιαζε με καμμια άλλη, μια νυχτα ντυμενη στα λευκα ενας μικρος ,μικρος εξωγηινος με κεραιες πρασινες και τρια ματια ,εκ των οποιων το ένα αλληθωρο εφτασε στο χωριο ,αφου κατεβηκε απτον τεραστιο ιπταμενο δισκο του
Εψαξε να βρει τους κατοικους και τους παραδωσε ένα γραμμα.
Η πολη ξυπνησε απτον θορυβο και τα φωτα και σαν στρατιωτακια οι κατοικοι στοιχιστηκαν ο ενας πισω απτον αλλον , με τον πιο γενναιο του χωριου μπροστα μπροστα, τον μικρο βασιλη εκστασιασμενο!!!!
Ο εξωγηινος μπλιμ μπλομ (ετσι τον ελεγαν) ερχοταν από τον πλανητη 0987 και αφου ειχε μαθει για την βροχη που κατεστρεφε τους κοπους μας , αποφασισε εκεινος και οι φιλοι του να προτεινουν μια ανταλλαγη !
Ο μπλιμ μπλομ θα εμενε μια ολοκληρη εβδομαδα στην γη και ο μικρος βασιλης θα επιβιβαζοταν στον μεγαλο ιπταμενο δισκο και θα ζουσε στον πλανητη 0987 ,βοηθωντας τους εξωγηινους να φτιαξουν ένα σκιαχτρο σαν τον ντινο που θα εδιωχνε τα πεφταστερια και τις συγκρουσεις με τα σπιτια τους.
Ο μπλιμ μπλομ ηταν αγροτης στον πλανητη τους , εκει που το χωμα δεν ηταν χωμα και η γη δεν καρπιζε ευκολα ,ετσι ισως να ειχε λυσεις για την γη τους εδώ ,αλλωστε ηταν το ονειρο του!
Εδωσαν τα χερια και ο βασιλης εκτοξευθηκε , ο μπλιμ μπλομ επιασε δουλεια αμεσως , τα παιδια αφου τον συνηθισαν του εμαθαν τραγουδια και βολους, κυνηγητο και κρυφτο και παραδοξως ο ηλιος βγηκε χαμογελαστος και όλα πηραν τον δρομο τους.
Ο μικρος βασιλης εμαθε να ψαρευει αστερια με την αποχη του και εφτιαξε ένα σκιαχτρο τεραστιο και χαμογελαστο με ένα χερι που εδειχνε τον δρομο στα πεφταστερια για την γη , να γινουν ευχες που πραγματοποιουνται και ζησαν αυτοι καλα και εμεις καλυτερα…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
