| |
| | Παμε Λοιπον |  | | |
Οι σκιές μας πέφτουν νευρικά, η μία πάνω στην άλλη.
Στηριζόμαστε στις ανάγκες που μας φθείρουν κάθε τόσο.
«Μ’αγαπάς;» Που σημαίνει φοβάμαι,
που σημαίνει φυγή και πόνος και λύτρωση μαζί.
Βρεθήκαμε αντιμέτωποι με τις άκρες τις ιστορίας
και διανύουμε ζωές, αμέτρητες ζωές εκδικητές του είδους μας.
Αν θες να μιλήσω για την αλήθεια μου,
αν θες να ακουμπήσω τις λέξεις μου στο προσκέφαλό σου
πρέπει να μάθεις πρώτα πόσο αγωνίστηκα, πόσο πάλεψα να ξετινάξω από πάνω μου
τους δαίμονες.
Πρέπει να μάθεις πως στα λιγοστά βήματά μου
είδα ψυχές να ξεψυχούν και σώματα να φλέγονται,
είδα λασπωμένα λάφυρα να υψώνονται,
χαμόγελα θανατηφόρα που σαν χαρακιές γεμίζουν πληγές το δέρμα,
είδα την οργή και την αγάπη να περπατάνε χέρι χέρι
κάτω από το φως του ήλιου, είδα τη λήθη να γελάει
και την σιωπή να καρτεράει, πάντα γελασμένη κι όμως τόσο αγέρωχη!
Αν θες να μάθεις, άκουσέ με.
Γιατί τα αληθινά όνειρά μας δεν είναι τίποτα άλλο
από την ίδια τη φύση μας. Είναι το «και» στην πρόταση της ζωής μας
που αν το αφαιρέσεις, δεν θα συνδέεται πια, θα χάνεται το νόημα.
Υπήρξαν άνθρωποι που φώναξαν, υπήρξαν κι αυτοί που σιώπησαν.
Υπήρξαν όμως και άνθρωποι που πίστεψαν.
Κι αυτή η πίστη διαβάζεται στα μάτια τους, είναι μονάχα δυο γραμμές
μα σαν έρθει η χαραυγή λάμπει σαν δάκρυ έτοιμο να κυλήσει.
Κι είναι τροφή που χωρίς αυτή πεθαίνεις βασανιστικά μέρα με τη μέρα.
Τι θα κάνεις λοιπόν; Θα αψηφήσεις τα τείχη, πες μου
Τις θάλασσες θα προσπεράσεις; Εσύ το καμάρι αυτού του κόσμου
πες μου αν θα τα καταφέρεις να σκορπίσεις τις στάχτες σου στους ορίζοντες,
απαλλαγμένος από τον περιττό εαυτό σου, αέρινος και άυλος, θα αγγίξεις την ελπίδα;
Τα άλματα γίνονται σε γκρεμούς, όχι στο χορτάρι.
Οι λέξεις ακούγονται όταν οι βοές του κόσμου ουρλιάζουν, όχι μέσα στη σιωπή.
Τα χαμόγελα δυναμώνουν με δάκρυα στα χείλη, όχι με τα χάδια.
Τι θα κάνεις λοιπόν; Θα δώσεις μια γερή γροθιά στον κόσμο που σε πλανεύει;
Ή θα αφήσεις τα αρπακτικά να τραφούν με τη ψυχή σου;
Θα αλλάξεις εσύ για να γίνεις ίδιος ή θα μείνεις ίδιος για να αλλάξεις;
Τι θα κάνεις;
Δώσε μου μονάχα ένα σημάδι πως αξίζει αυτός ο πόλεμος,
πως δεν σκοτώνουμε γιατί είμαστε δολοφόνοι
πως δεν θυσιαζόμαστε από φόβο
και πες μου πως υπάρχει ακόμα η τόλμη και η πίστη.
Μην εγκαταλείψεις, μην εγκαταλείψεις, μην εγκαταλείψεις.
Όσο κι αν προσπαθούν να σε πείσουν για το αντίθετο
δεν θα είναι ίδιος ο κόσμος χωρίς το γέλιο σου,
κανείς δεν θα μείνει ίδιος χωρίς το γέλιο σου.
Κανείς.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
aridaios
01-02-2013 @ 02:55 | πως δεν σκοτώνουμε γιατί είμαστε δολοφόνοι
πως δεν θυσιαζόμαστε από φόβο
και πες μου πως υπάρχει ακόμα η τόλμη και η πίστη. ::rock.:: ::theos.:: ::yes.:: | | Ανυπότακτος
01-02-2013 @ 03:37 | http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=180388
Δώσε μου μονάχα ένα σημάδι πως αξίζει αυτός ο πόλεμος,
πως δεν σκοτώνουμε γιατί είμαστε δολοφόνοι
πως δεν θυσιαζόμαστε από φόβο
και πες μου πως υπάρχει ακόμα η τόλμη και η πίστη.
Μην εγκαταλείψεις, μην εγκαταλείψεις, μην εγκαταλείψεις.
Όσο κι αν προσπαθούν να σε πείσουν για το αντίθετο
δεν θα είναι ίδιος ο κόσμος χωρίς το γέλιο σου,
κανείς δεν θα μείνει ίδιος χωρίς το γέλιο σου.
Κανείς.
Κανείς δεν εγκαταλείπει...ούτε καν στην αγάπη...κι αν νικήσει ο φόβος τότε δεν υπήρξε αληθινά ποτέ...
Καλό μήνα!!!
Υπέροχο πραγματικά!!!
::theos.:: ::rol.:: ::hug.:: | | YABER
01-02-2013 @ 09:22 | ωραιο ειναι πολυ !! ::up.:: | | Μαυρομαντηλού
01-02-2013 @ 18:40 | Αν θες να μιλήσω για την αλήθεια μου,
αν θες να ακουμπήσω τις λέξεις μου στο προσκέφαλό σου
πρέπει να μάθεις πρώτα πόσο αγωνίστηκα, πόσο πάλεψα να ξετινάξω από πάνω μου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΜΕ ΑΓΩΝΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
τους δαίμονες.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Πρέπει να μάθεις πως στα λιγοστά βήματά μου
είδα ψυχές να ξεψυχούν και σώματα να φλέγονται,!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ε, ΝΑΙ, ΜΕΣΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΨΕΥΣΕΙΣ, ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΙΣ.......
Δώσε μου μονάχα ένα σημάδι πως αξίζει αυτός ο πόλεμος,
πως δεν σκοτώνουμε γιατί είμαστε δολοφόνοι;;;;;;;;;; ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ.... ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ;;;;;;;;;;;;;;;; ΟΛΑ ΤΑ ΕΝΣΤΙΚΤΑ ΤΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΕΠΑΝΩ ΜΑΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
πως δεν θυσιαζόμαστε από φόβο;;;;;; ΑΠΟ ΦΟΒΟ ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΟΥΜΕ.... ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΘΥΣΙΑ............
και πες μου πως υπάρχει ακόμα η τόλμη και η πίστη.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΑΤΟΛΜΙΑ ΚΑΙ Η Α---ΠΙΣΤΙΑ
Μην εγκαταλείψεις, μην εγκαταλείψεις, μην εγκαταλείψεις.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ο,ΤΙ ΕΧΕΙ ΑΞΙΑ, ΔΕΝ ΤΟ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΟΥΜΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Όσο κι αν προσπαθούν να σε πείσουν για το αντίθετο
δεν θα είναι ίδιος ο κόσμος χωρίς το γέλιο σου,!!!!!!!!!!!!!!!! ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΤΡΟΠΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ.
κανείς δεν θα μείνει ίδιος χωρίς το γέλιο σου.ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΑΛΛΟΤΡΙΩΝΟΜΑΣΤΕ................ ΜΑΣ ΡΟΥΦΑΕΙ Η ΘΛΙΨΗ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ
::rock.::
ΚΡΑΤΑΩ ΤΟ.. ''ΜΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙΣ''!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
