| |
συνηθισμενα παλια σκουριασμενα κουτια
δανεικες σιωπες αδεια βλεμματα
που εισαι;
εξαφανισμενος στου χρονου τα διχτυα, στη λογικη του καθημερινου,μακρια απο την ουσια
γεματη πνευμα και ζωη σε συναντω κι ας με ποναει
καθως η βροχη μου χαμογελα πισω απο το θολο τζαμι
μοναξιας καυσοξυλα και λαμπαδες ρεσω αγωνιω
που εισαι;
παιχνιδι η τιμωρια τι δικαιουμαι; θελω να γνωριζω τωρα που κουκουλωσα τις πληγες με το οινοπνευμα της λησμονιας...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
