| |
Ολη της την ζωη εψαχνε πληροφοριες για το μαγεμενο δασος.
Ειχε φτιαξει εναν υποτυπωδη χαρτη , ενα πατσγουορκ απο αποκομματα εφημεριδας, παραμυθιων και αφηγησεις της γιαγιας ,που κατεγραφε με ενα μολυβι κρυμμενη κατω απτο μεγαλο τραπεζι της κουζινας, ζαλισμενη απτην επηρεια της κανελας και του γαρυφαλλου στο χωρο.
Κρατησε σαν φυλαχτο το λευκωμα ακομα και οταν μεγαλωσε (μεγαλωσε?).
2007.
Με εναν μαγικο τροπο η κοιλια της φουσκωνει σταδιακα κι ομως παναλαφρη αιωρειται στο τεραστιο συννεφακι της για εννια μηνες, ηταν τοτε που ενα πρωινο το συννεφακι την οδηγησε
σε ενα μαγικο μερος
γεματο πρασινα τοπια και δεντρα που ποτε πριν δεν ειχε ξαναδει.
Οταν λεω πρασινο ,εννοω οχι το πρασινο που εχεις δει, ενα πρασινο που ανθρωπινα ματια δεν αντικρυσαν ποτε και εναν ουρανο κρυμμενο πισω απο φυλλωσιες ,ταπεινο.
Και εναν ηλιο ανακατεμενο με κιτρινο και μωβ.
Τα δεντρα σχηματιζαν ανθρωπινα σωματα και απτα κλαδια τους κρεμονταν νεραιδες.
Για καρπους ειχαν ζαχαρωτα και καπου καπου, γραμματα που αν κοιταζες καλυτερα θα εβλεπες πως εφτιαχναν λεξεις η προτασεις οπως :
-τωρα μπορεις να δεις
-αγαπη
-χαμογελα
-ονειρα
-ευχες
και πολλες αλλες λεξεις ,γνωριμες μα τωρα σαν ταμπελες νεον, αναβοσβηναν μεσα της,ελαμπε ολοκληρη.
Ειχε ανακαλυψει το μαγεμενο δασος.
Μονοκεροι ολων των χρωματων ,με πεταλουδες για ματια που κυνηγουσαν ουρανια τοξα και επιναν
χυμο κερασι που αναβλυζε απο πανυψυλα σοκολατενια βουνα.
Φυσουσε νανουρισματα και εβρεχε χρυσοσκονη.
Στην μεση του μαγικου δασους υπηρχε μια αιωρα απο αγουρες φραουλες ,που σαν ξαπλωσε επανω τους κοκκινησαν απο ντροπη, αφου κοιμηθηκε για λιγο με ματια γεματα δακρυα απο συγκινηση
ηξερε πως ειχε ερθει η ωρα.
Διχοτομηση.
Ενας μικροσκοπικος πριγκηπας ,με ηλιους για βλεφαρα και δερμα απο νιοβγαλτα φτερα πεταλουδων,ευθραστο και με μια μυρωδια βανιλιας την κοιταζε ,σαν να την γνωριζε απο παντα.
Ειχαν αραγε τα χερια ποτε πριν αγκαλιασει?
Τα ματια ειχαν δει?
Η καρδια ειχε αγαπησει ποτε πριν?
Τοσες πολλες αποριες που για μια στιγμη σκεφτηκε πως δεν ζουσε πριν τον κρατησει στα χερια της, πως γεννηθηκε μαζι του κι εκεινη και το μαγεμενο δασος.
Το βρεφος εγινε μωρο και το μωρο μπομπιρας και ο μπομπιρας ,αντρακι, μεγαλωνε και μαζι του μεγαλωναν τα δεντρα, ,οι μονοκεροι , εκεινη και η αγαπη..
Δεν καταφεραν ποτε να φυγουν απτο μαγεμενο δασος, μαθαινω πως ζουν ακομα εκει
κι αν θελησεις ποτε να τους δεις
ανοιξε τα χερια και την καρδια σου
και αφησε το μαγεμενο δασος να φανερωθει μπροστα σου..
11/7/7 η μερα που τα ματια ειδαν,
η μερα που η ψυχη μου φορεσε ενα προσωπο και βγηκε στον κοσμο..
για τον blucky , σαγαπω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
