Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: είμαι σπίτι μου
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130309 Τραγούδια, 269360 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 είμαι σπίτι μου
 
παντού σκοτάδι..
ένα σκοτάδι παγερό, Νεκρικό.

Σιωπή.
ούτε ένα πουλί δεν ακούγεται
μέσα στη νύχτα.

"κάτι κακό θα συμβεί",
είπαν οι γριές Μάγισσες τής φυλής
..τρόμαξα..

μα ξάφνου κάπου στην άκρη του δάσους,
μια φωτιά υγρή, πορφυρή σιγοκαίει.
την πλησιάζω.

η παγωνιά τού Θανάτου,
τής Σιωπής,
τής Κατάρας
διαλύεται, εξαχνώνεται.
ένα κύμα από θύμησες,
φουσκώνουν την ψυχή μου.
χρώματα βίαια, μπερδεμένα
μου καίνε τα μάτια..
φιγούρες γνώριμες,
παλιές, με πλησιάζουν.

όλες είχαν ονόματα:
μίσος, αγάπη,
αδικία, αθωότητα.
έψαχνα να βρω την Καλοσύνη.
νόμισα πως τη διέκρινα,
κάπου πίσω από τις άλλες.
σου φώναξα "έλα κοντά μου".
με πλησίασες δειλά,
μετά πιο γρήγορα,
και μετά έτρεξες προς τα πάνω μου,
σκύλος που τρέχει
ν' αγκαλιάσει το σύντροφό του.

με ζέστανες και μου είπες,
"μην ανοίξεις τα μάτια σου".
υπάκουσα.
αφέθηκα να με προστατεύεις,
αφέθηκες να σε προστατεύω.

..σε είδα..
με κλειστά τα μάτια,
αλλά σε είδα.
θέλησα ν' ανοίξω τα μάτια μου,
να σε χορτάσω πιο πολύ.
να χωθώ στη θερμή σου αθωότητα.
αλλά μέσα στον καπνό της φωτιάς
που -δες- τρεμόσβηνε
είδα Εμένα μόνη.

πλησίασα τη φωτιά πιο πολύ.
πιο πολύ.
άπλωσα το χέρι μου.
πίστευα πως θα σε έβλεπα μέσα της.
Καλοσύνη τού κόσμου,
που μόλις είχα αντικρίσει..
που μόλις είχα χάσει..

όχι..
μόνο εμένα έβλεπα.
δέρμα κομμένο.
μάτια άχρωμα.
μαλλιά θαμπά,
να τα αποφεύγει ο αγέρας..
ανάσα δηλητήριο.
φωνή βάλτος.
αύρα Ματωμένη.

γονάτισα καταρρακωμένη πάνω στο χώμα.
άφησα δάκρυα να τρέξουν απ' τα μάτια μου,
μήπως και ξορκίσουν τον κακό Δαίμονα,
που με είχε συνεπάρει.

ικέτεψα τον Άγγελό μου να με κάνει να ξεχάσω.
να ξεχάσω την τόση ομορφιά.
δε θα άντεχα.
δε μου απάντησε όμως.
ποτέ δε μου έχει απαντήσει.

οι γριές μάγισσες της φυλής
δεν προφήτευαν πια.
ψιθύρισαν μόνο: "δεν προλάβαμε".

..ησύχασα..

έμεινα μόνη μέσα στο σκοτεινό δάσος
με μια αγέλη θύμησες να με συντροφεύει.

..είμαι Σπίτι μου..


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

..η εμπιστοσύνη στον άλλον ξεκινά από το αν έχω, ή όχι, εμπιστοσύνη στον εαυτό μου..
 
CHЯISTOS P
17-02-2013 @ 19:41
Σαν Ιεροεξεταστικό κατάστιχο ομολογίας !
Ανατρίχιασα !
Αγνή
17-02-2013 @ 20:18
.............................
Ιχνηλάτης
17-02-2013 @ 20:51
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ναι για Ιεροεξεταστές!!!!!
Πόσο επίκαιρο!!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
Vicky mouse
17-02-2013 @ 21:55
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
kantadoros
18-02-2013 @ 07:19
Pero ¿cómo he de serlo de Cawdor, si el señor vive próspera y felizmente? Tan absurdo es llamarme señor de Cawdor como rey.
Άγγελος Αραβαντινός
19-02-2013 @ 23:49
Εξαιρετικό!! Καλησπέρα Μαρίνα!! ::smile.::
μπρουχίτα
06-03-2013 @ 20:46
σας ευχαριστώ όλους

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο