| |
Από τη μέρα που πρωτόδα
τα δυο σου μάτια
χαμογελούσε η Αφροδίτη
στην κάθε μου αυγή
και στο παλάτι της ψυχής μου
χορός μαγικός
το άκουσμα της φωνής σου.
Δεν ήσουν όλα αυτά που ήθελα να βρω
ήσουν όμως όλα εκείνα που
ενδόμυχα ποθούσα
στο βλέμμα σου καθρεφτιζόταν εκείνο
το μικρό κλειδί
εκείνο που θα άνοιγε τις πύλες της
ελευθερίας μου.
Κι ας μην το ένιωσες ποτέ
εγώ σ' ένα μεθυστικό παραμύθι
ζούσα κάθε φορά που στον ύπνο μου
ερχόσουν κρυφά και με χαιρετούσες
μ' ένα γλυκό χαμόγελο
ντυμένος στ' άσπρα
καβάλα σ' ένα ολόλευκο άλογο
έμοιαζες μ' έναν πρίγκιπα
τόσο αγνό , τόσο αλώβητο
κάλπαζες σε μονοπάτια
στρωμένα από κόκκινα
ροδοπέταλα
σαν άνεμος χανόσουν μπροστά
στα δυο μου μάτια
μα σαν κοιτούσες πίσω καθώς έφευγες
δεν το θελα , μα σ'αγαπούσα.
Μέχρι που ένα ασυνήθιστο πρωινό
ένας πελώριος δράκος ήρθε
στο παλάτι της ψυχής μου
και σε πήρε μακριά , γλυκέ μου πρίγκιπα
σύννεφα σκέπασαν το γαλανό
ουρανό και τ' αστέρια της νύχτας έσβησαν
κάθομαι πια με μια ατελείωτη μοναξιά στην
ψυχή μου
αφού εσύ δεν περπατάς στα όνειρά μου
και δε στολίζεις τη ζωή μου με το γέλιο σου
το παλάτι μου άδειασε τόσο σύντομα
και το γυάλινο γοβάκι ξεχασμένο στο συρτάρι
να θυμίζει πάντα πως κάποτε υπήρξες
στην καρδιά μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
