| |
Οι στιγμές μας προσπεράσαν.
Οι μέρες το χρόνο ξεχάσαν.
Και το "σ’αγαπώ" μεθυσμένο παραπατάει.
Το πάθος κάπου αλλού ζει.
Μαρτύριο έγινε η γιορτή.
Σε γκρεμούς η καρδιά ξενυχτάει.
Την πάτησα, τον όρκο σου κράτησα.
Ήταν ψέμα πως θα έμενες για πάντα εδώ.
Ναυάγησα, σα γυαλί ράγισα.
Εγώ που για σένα μπορούσα να θυσιαστώ.
Εγώ που έντυσα με ασφάλεια τους φόβους.
Που ΄χα σκοτώσει φυγής σου λόγους.
Τώρα κατάματα την απουσία σου κοιτώ.
Άδειασε ο ούρανος μου.
Ο εαυτός έγινε εχθρός μου.
Κάθε νύχτα ο πόνος φωλιάζει στις αναμνήσεις.
Ξημέρωμα και το ίδιο σκηνικό.
Γύρω στάχτες και στην μέση εγώ.
Ακόμα στο παράθυρο περιμένω να γυρίσεις.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
