| |
Η καινούργια Θεσσαλονίκη
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Η Θεσσαλονίκη έχει κατακτήσει, εδώ και τριάντα χρόνια ,μία ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου. Την έζησα και την αγάπησα..Οι άνθρωποί της είναι ιδιαίτεροι, πιο κοινωνικοί και πιο απλοί από τους Αθηναίους. Φημίζεται για τα φαγάδικά της και κυρίως για τα γλυκά της. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα την επισκέπτομαι και προσπαθώ κάθε φορά να ανακαλύψω τις καινούργιες της γωνιές .Παρατηρώ και χαίρομαι όταν βλέπω προσπάθειες αξιοποίησης παλιών και εγκαταλειμμένων περιοχών της . Εκατό χρόνια μετά την απελευθέρωση της ,η Θεσσαλονίκη, έχει να παρουσιάσει καινούργια πράγματα .Στα μάτια μου σε αυτή την κατηγορία εντάσσεται η διαμόρφωση χώρου στο λιμάνι, στις Αποθήκες.
Η πόλη ιδρύθηκε το 315 π.Χ. από τον βασιλιά Κάσσανδρο και της έδωσε το όνομα της γυναίκας του, θυγατέρας του Φιλίππου Β’, Θεσσαλονίκης. Χάρη στην εμπορική σημασία της πόλης χτίστηκε ένα ευρύχωρο λιμάνι από τους Ρωμαίους το οποίο φιλοξένησε το εμπόριο της πόλης μέχρι τον 18ο αιώνα. Τα ερείπια των παλιών αποβάθρων μπορούν να εντοπιστούν στην οδό Φράγκων κοντά στην Καθολική εκκλησία. ¨Όποτε ερχόμουν επέλεγα συνειδητά το κέντρο, τα Κάστρα και τις παραθαλάσσιες συνοικίες. Κοιτούσα προς το λιμάνι και έβλεπα μόνο εγκατάλειψη, βρωμιά και μισογκρεμισμένα κτήρια. Στο μυαλό μου είχα βάλει ένα μεγάλο ΟΧΙ σε ότι αφορά στην ανάπτυξη αυτής της περιοχής της πόλης. Πήγαινα στην προκυμαία, έβλεπα το βρώμικο νερό, γεμάτο διάφορα αντικείμενα και δεν πίστευα ποτέ ότι θα βρεθούν λύσεις αξιοποίησης αυτής της περιοχής. Πιστεύω ότι πολλοί σαλονικείς το είχανε παράπονο αλλά …δεν υπήρχαν σχέδια, δεν και δεν. Τώρα αντίκρισα μία πεντακάθαρη περιοχή, όμορφα διαμορφωμένη ,ιδανική για περιπάτους..Χάρηκα ιδιαίτερα βλέποντας τους νέους να περπατάνε αγκαζέ και να ανταλλάζουν φιλιά στα καλαίσθητα παγκάκια της παραλίας. Επισκέφτηκα τους δύο ειδικά διαμορφωμένους χώρους εκθέσεων και θαύμασα την αρχιτεκτονική ομοιομορφία των κτηρίων. Η έκθεση φωτογραφίας στο παράρτημα του Μακεδονικό Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης είχε μία έκθεση με τις παλιές φωτογραφίες των ιδιαιτέρων στιγμών της ιστορίες της πόλης. Αναρωτήθηκα ,μπροστά στην καλλιτεχνική συγκέντρωση τόσων γραβατών ,σαν μία ημικυκλική αέναη κίνηση των ανδρών μέσα στην ιστορία. Η υπενθύμιση της θυσίας των πυροσβεστών με την αναρτημένη χρυσαφένια στολή του πυροσβέστη. Το βίντεο με το νεκροταφείο των βρετανών στρατιωτών ήταν συγκινητικό με την κυρία που τοποθετούσε ,με ευλάβεια ,ρούχα ,προσεκτικά μπροστά στις ταφόπετρες προσδίνοντας μια προσωπικότητα σε κάθε άγνωστο ήρωα. Ξεκουράστηκα μετά στο διπλανό εστιατόριο που είχε απλό σερβίρισμα αλλά πλούσιο μενού. Εντυπωσιάστηκα από τον συνδυασμό ποικιλίας αλλαντικών με γλυκό και αρωματικό γλυκό μύρτιλλου .
Συνέχισα την βόλτα μου ,στα Λαδάδικα προσέχοντας το τεράστιο γύπα πάνω στο κεφάλι νεαρής γυναίκας στο απέναντι κτήριο. Είμαι περίεργη να μάθω πως έγινε δυνατή αυτή η τεράστια τοιχογραφία .Στα γνωστά σοκάκια βρήκα και την ταβέρνα για να τελειώσει ευχάριστα η βόλτα μου στην Θεσσαλονίκη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
