Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Εδώ που έφθασαhttp://www.youtube.com/watch?v=SyC9wvZb2Zc" />http://www.youtube.com/watch?v=SyC9wvZb2Zc">
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130410 Τραγούδια, 269370 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Εδώ που έφθασα
 http://www.youtube.com/watch?v=SyC9wvZb2Zc
 
Εδώ που έφθασα θάμενε να στραφώ προς νέους προσανατολισμούς
Να αποθεώσω την αγάπη,στων ονείρων μου τις μορφές
Τις στιγμές της λατρείας,στων στιγμών τις προσμονές
Μα οχι με ακροβατικούς μικροσυμβιβασμούς

Ρίχνω σ’όλες αυτές μιά ανθισμένη δέσμη φώς
Διόλου δεν τις προσπερνώ
Μαζί τους το δρόμο τραβώ
Όλα εδώ προβλέπονται ,όλα πλήν ενός........,

Αυτής της αλλαγής που σε μιά νύχτα μοναχά
Ανάτρεψε όλα τα κακοστεκούμενα της ζωής μου
Γέμισε τους αμελημένους χώρους της ψυχής μου
Αυτούς που με σφαλήσανε στην άπνοια και την καταχνιά

Οτι ανύποπτος, για χρόνια είχα κεντήσει
Μπλέκοντας της αγάπης τις κλωστές
Μ’άλλες κλωστές,μικρές,εύθραστες και χρυσές
Ξέθωρες κι άχρηστες έχουν τώρα καταντήσει

Σε ξένο τόπο κι άγνωστο βρήκα το θάρρος
Καινούργια δουλειά να πιάσω
Με ξένα υλικά στα γνώριμα να περάσω
να χάσω το παλιό μου,το μάταιο μου βάρος

Το μόνο που μ' απόμεινε είναι αυτή η αλλαγή
Κι όλα της τα επόμενα στη συνείδηση να μαζευτούν
Τούτα τα πρακτικά,τ’απρόσωπα και τα στεγνά να συνταχθούν
Σ’ανασκαμμένη,ρικνή περγαμηνή,

Που δείχνει με τόνους ρεαλιστικούς
Πως κλείσθηκα και μονώθηκα με την αγάπη την πολύ πιστή
Πως τώρα τελειωτικά ξοφλώ απ’την πικρή ζωή
Ναί! εξ’ονόματος μου το υπογράφω,Έλληνας απο τους μη γνωστούς




Στα δυο ειναι μοιρασμενη η ζωη μου
μπρος το κατωφλι σου τις νυχτες ξενυχτω
τις μερες,αχ τι μερες,με ολη τη ψυχη μου
για σενα γραφω στιχους και τους σιγοτραγουδω

Χωρις σκιες η πορτα σου στεκει σφαλιστη
δεν με καλωσωριζει με υποκλισεις γελαστες
κι ομως περιμενω,μ'ενα μπουκετο στη σιωπη
ποτε θα με δεχτει με τις παλαμες ανοικτες

Στα σκαλοπατια σου σκαλωνω και στα γιασεμια σου
αλητες οι ποθοι μου κι αυτοι σιωπουν
κρυφοσωριαζονται ν'ακουσουν την ανασαμια σου
την καλωσυνη σου και την παρηγορια σου ζητουν

Σιγη,ερημο μοιαζει το σπιτι και μυστηριο
λυτρωση πια δεν θα βρω στο τραυμα του μυαλου
χαραζει παλι,ηφαιστειο το μαρτυριο
να γραφω και να τραγουδω τραγουδια του καημου


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
MEL84
03-03-2013 @ 15:30
Πολύ ωραίο..................
::up.:: ::up.:: ::up.::
Μαυρομαντηλού
03-03-2013 @ 17:02
Το μόνο που μ' απόμεινε είναι αυτή η αλλαγή
Κι όλα της τα επόμενα στη συνείδηση να μαζευτούν
Τούτα τα πρακτικά,τ’απρόσωπα και τα στεγνά να συνταχθούν
Σ’ανασκαμμένη,ρικνή περγαμηνή,

Που δείχνει με τόνους ρεαλιστικούς
Πως κλείσθηκα και μονώθηκα με την αγάπη την πολύ πιστή
Πως τώρα τελειωτικά ξοφλώ απ’την πικρή ζωή
Ναί! εξ’ονόματος μου το υπογράφω,Έλληνας απο τους μη γνωστούς
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΟ ΠΩΣ ΚΑΤΙ ΑΛΛΑΞΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Πως κλείσθηκα και μονώθηκα με την αγάπη την πολύ πιστή
Πως τώρα τελειωτικά ξοφλώ απ’την πικρή ζωή
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΤΟ ΒΡΙΣΚΩ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::theos.:: ΕΤΣΙ ΜΠΡΑΒΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ
oneiropola
03-03-2013 @ 21:17
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
**Ηώς**
03-03-2013 @ 22:10
πάρα πολύ καλό!!!!!!!!!!!!!!!!!

Όλα εδώ προβλέπονται ,όλα πλήν ενός........, ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο