| |
Μια Ξεκούρδιστη Μέρα
Μια ξεκούρδιστη μέρα, πριν σε βρω, θα σε χάσω
Σ’ ένα σπίτι παλιό με σημάδια στους τοίχους
Όλοι οι δρόμοι χωρούν στης καρδιάς σου τους χτύπους
Ραντεβού στις εννιά
Καλωσήρθες και γεια
Κι η μικρή μελανιά θα ομορφαίνει τους στίχους
Οι φωνές των πολλών θα σε κρύβουν κι οι λέξεις
Πάνω απ’ ώρες γυμνές θα κρεμιούνται στολίδια
Η στιγμή μας μωρό, μπουσουλάει στα σανίδια
Δε θα πεις – δε θα πω
Κι ως το τρίτο ποτό
Θα χτυπάει στον καρπό η ζωή επικήδεια
Στο βουνό θ’ αντηχούν απ’ τ’ ανείπωτα κρότοι
Θα χαράζει για πάντα σε μια άστεγη πόλη
Των αγγέλων το φως το κερνούν οι διαβόλοι
Τα σεντόνια, το χτες
Το πρωί, ο καφές
Να μπορώ να μη φταις κι ας γκρινιάζουν οι ρόλοι
Μη χαθείς πριν σε βρω μια ξεκούρδιστη μέρα
Κι ας μη μάθω ποτέ πώς μετράνε στη γη σου
Όσα λεν οι εποχές τα διορθώνει η σιωπή σου
Από εκεί ως εδώ
Τόσο εσύ όσο εγώ
Σα νυχτώσει μπορώ να νυχτώσω μαζί σου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
