γεια,
αν και κινούμενος με γρήγορο ρυθμό
νόμισα -προς στιγμήν τουλάχιστον -
ότι θα χάσω
την επαφή με το σώμα σου
και ο πανικός της απώλειας της επαφής
μετέτρεψε τα χέρια
-στη σκιασμένη τους μορφή πάνω στους τοίχους-
σε φτερά,
που σπαρταρούν
για φωτιά,
φτερωτά είδωλα χεριών,
δίχως σώμα,
στη φωτιά
του
γεια. Καλά είσαι;
