| |
με τους ηχους στο ρολοι συντροφια
οι αραχνες πλεκουνε υπομονετικα
και μια και δυο φορες ιστο
με μια και δυο γραμμες ρυθμικα
για να χει ηχομονωση η μοναξια
οσοι αδραξανε στα χερια την φωτια
καρβουνιαμενοι κρυβονται μεσα στα βιβλια
αγιοι και δαιμονες σε μια μεγαλη ιστορια
ετσι ειναι ο κοσμος μια αρχη με αγρια θηρια
και ενα τελος με την ιδια αρχη ως ειθιστε η ιστορια
να γειρεις και να σηκωθεις εφτα φορες
να ητηθεις και να ξαναπαλεψεις
οσες του κοσμου συνεφιες να τις αντεξεις
το νοημα δεν ειχε ουτε ο αιαντας
ουτε ο αχχιλεας
δεν ηξεραν δεν ρωταγαν πως ειναι η ζωη μοιραια
για αυτο τα χρονια οσαν περνουν περνα τα ωραια
οι αναμνησεις μενουνε σαν ερθει η ωρα ολων
και των θνητων των πλουσιων και των φτωχων η ιδια
αν ηξερες και αν εμαθες αν ακομα προσπαθεις
ο κοσμος δεκα φορες θα στεκει
μαζι σου να γελα οταν εισαι ψηλα
και χιλιες με σενα οταν πεσεις
μην φοβηθεις μη σκιαστεις ν αντιπαλεψεις
οτι ερθει να το δεις και οτι θα φυγει να θυμασαι
ο χρονος ειναι φθονερος φιδι που δαγκωνει
μα αν εχεις πιστη το δηλητηριο δυναμη δεν εχει
απο οτι μας σωζει σημερα μενει η ελπιδα
για οτι θα ρθουνε μερες καλυτερες και δεν θα βρεχει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
