| |
| | «Η τελευταία...επέτειος...2/5/2004
» |  | | | Αφιερωμένο και γραμμένο για τις 2 Μαΐου 2004...Τελείωσαν ΟΛΑ και μπορώ να πω ΑΝΤΙΟ...χωρίς να πονώ...έκανα ΤΑ ΠΑΝΤΑ...και μπορώ να συνεχίσω πια...χωρίς εσένα...Χρόνια μας Πολλά...για τελευταία φορά... | | |
2 Μαΐου του 1991...ήταν μωρό μου η...επέτειός μας
τη μέρα εκείνη φτιάχτηκε ο «κόσμος» ο δικός μας
6 χρόνια που ήμασταν μαζί πόσα πολλά περάσαμε (?)
όλη μας τη ζωή...για πάντα ...και οι δύο αλλάξαμε.
Χρόνια, με πολλές δυσκολίες...που στο τέλος τις αντιμετωπίζαμε
με την αγάπη μας όπλο, βρίσκαμε λύσεις και τη σχέση αυτή στηρίζαμε
«στα εύκολα και στα δύσκολα ΜΑΖΙ...»,κάποτε, είχαμε ορκιστεί
«άτυπες» υποσχέσεις που κάποια στιγμή μεταξύ μας είχαν δοθεί.
Μετά...ο χωρισμός μας ήρθε αναπάντεχα
αρχικά την πραγματικότητα δεν την άντεχα
γκρεμίστηκαν τα πάντα σε μία στιγμή
όλα τα χάλασαν οι πληγωμένοι μας εγωισμοί...
Συνέχισε ο καθένας, ξεχωριστά, τη δική του ζωή
& οι δύο πιστέψαμε...για λίγο...πως όλα είχαν χαθεί
με άλλους ανθρώπους προσπαθήσαμε, να ξεχάσουμε
και καινούργιες πορείες και οι δυο να χαράξουμε.
Μοιραία, όμως, η μοίρα...παίζει περίεργα παιχνίδια
κι εμείς στο τέλος...καταλήγαμε πάντα στα ίδια
πισωγυρίσματα, αναπόφευκτα, κάναμε και οι δύο
αρρωστημένες καταστάσεις...χωρίς αντίο...
7 χρόνια...κράτησε κ α ι αυτό
εσύ να γυρνάς κι εγώ για ΄σένα εδώ...
να σε δέχομαι και να προσπαθώ να σε στηρίζω
να με γονατίζεις & στην αρχή ξανά να γυρίζω.
Κάποτε...θυμάμαι...μου είχες πει...
«2 Μαΐου του 2004...θα ξεκινήσει η...κοινή μας ζωή...»
υπόσχεση έδωσα, στον εαυτό μου, πως...μέχρι τότε για εμάς θα παλεύω...
& όρκο, ταυτόχρονα...πως αν δεν τα έχω καταφέρει...την επόμενη μέρα...ΦΕΥΓΩ.
Όταν το είπα μου φαινόταν πολύ μακρινό
τα χρόνια όμως πέρασαν και...να που ήρθε και αυτό
τον όρκο που έδωσα Δ Ε Ν θα αθετήσω
και να παλεύω για εσένα θα σταματήσω.
Στίχους σου γράφω...σαν... «φόρο τιμής»
μαζί με την έναρξη μιας...ΝΕΑΣ ΖΩΗΣ...
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ μας εύχομαι, τελευταία φορά, για τα 13 χρόνια
& ταυτόχρονα...σε αυτή την επέτειο...ΑΝΤΙΟ...σου λέω...αιώνια!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 11
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | χαίρομαι που σε βλέπω να γράφεις πάλι (δεν μπορούσα να στο εκφράσω νωρίτερα εξαιτίας κάποιου τεχνικού προβλήματος)Για το περιεχόμενο των στίχων δεν έχω να πω κάτι...προς το παρόν. Να είσαι πάντα καλά (Μπάμπης) | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | ʼντε λοιπόν, ελεύθερη τώρα! Να το χαρείς!! ftx | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Ευχαριστώ πολύ παιδιά...Millie | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | ΠΙΟ ΚΑΛΗ Η ΜΟΝΑΞΙΑ....ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ ΠΑΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ. Κ.ΧΙΟΝΗΣ | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Φοβερο!!!Φανηκες δυνατη. Αθανασια | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Συγνώμη που παρεμβαίνω,,, αλλά πόσο χρονών είσαι? Πολύ κοράγιο ρε κούκλα μου... 7 χρόνια υπομονή... Τέλος πάντον καλή αρχή στην καινούργια σου ζωή... Το ποιήμα ήταν τέλειο. Στον άλλο το έδωσες? Από αυτά που γράφεις αυτός χάνει. Δεν θα βρει καλύτερα... Ronaldo | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Ronaldo
είμαι 27 και κάτι ψιλά
πια
. Ήμουν μαζί του από τα 15-21 και μετά αφού χωρίσαμε
κάνοντας κ α ι οι δύο λάθη
μάλλον λόγω ηλικίας
. προσπάθησα να τον ξεχάσω κάνοντας με άλλους προσπάθειες και εκείνος το ίδιο. Τα τελευταία 4 περίπου χρόνια πάλευα όσο μπορούσα και μου επέτρεπαν οι δυνάμεις μου να τον μεταπείσω και να του δώσω να καταλάβει πως
ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω για να διορθωθούν τα όποια λάθη
.και πως από τη στιγμή που και οι δύο καταλήγαμε ο ένας στον άλλον
θα είναι άδικο να χάσουμε και άλλο χρόνο και να μη το παλέψουμε μαζί αλλά να χαλάμε τις ζωές μας. Η διαφορά μας ήταν πως εγώ πάλεψα πολύ και έμαθα να βάζω τα συναισθήματά μου πρώτα απ όλα και μετά τους φόβους μου
.εκείνον τον υπερνικούσαν πάντα οι φόβοι του στο τέλος και όχι τα συναισθήματά του
κάπου εκεί χάθηκαν όλα
..Πέρασα πάρα πολλά
κι εκείνος, επίσης από την πλευρά του
δεν τον κατηγορώ
Τώρα όμως κουράστηκα
.πολύ
.και προτιμώ πια την ηρεμία μου
Για τους στίχους μου??? Ξέρει ότι γράφω αλλά δεν του έχω δείξει κάτι
.και μάλλον δεν θα το κάνω και ποτέ
.Αφού δεν με κατάλαβε όταν του μιλούσα κοιτώντας τον στα μάτια
.τι ουσία έχει να δει κάποιους στίχους??? Όσο για τον αν θα βρει καλύτερη δεν ξέρω
μακάρι
ένα όμως είναι σίγουρο
η σκιά μου θα τον ακολουθεί πάντα
.Millie | | joaquin
22-07-2004 | Ιστοριες που πονανε και | | joaquin
22-07-2004 | Ιστοριες που πονανε,μα δυστυχως δεν περνανε,μενουν για παντα μεσα μας. Ελπιζω να διατηρησεις τη δυναμη που κρυβουν τα λογια σου. ΕΝΤΟΝΟ! | | joaquin
22-07-2004 | Ιστοριες που πονανε και | | Ανώνυμο σχόλιο
23-07-2004 | Ευχαριστώ πολύ Joaquin για τα σχόλιά σου!!! Θα συμφωνήσω μαζί σου
όντως μένουν πάντα μέσα μας και θα τις κουβαλάμε δια παντώς!!! Σχετικά με τη δύναμη
πάλεψα πάρα πολύ μέχρι να την αποκτήσω και δεν σκοπεύω να τη χάσω με τίποτα πια!!!Millie | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
