| |
Ένα κομμάτι είπα θα γράψω , πίστεψα θ'ακουστεί
Ίσως και κάποιος , κάποια , κάτι λίγο ίσως νοιαστεί
Κι η μοναξιά που με τυλίγει ίσως ξεσκεπαστεί
Και το κακό που'χω περάσει πάντα θα ξεχαστεί
«Κάτι μου λές» εσύ θα πείς , πατάς του Stop to κουμπί
Μα σταματάς , θέλεις να δείς μια λύση , μια προκοπή
Είσαι κι εσύ από αυτούς που αγαπούν την ντροπή
Και τα καλύτερά σου λόγια τά'χει πει η σιωπή
Μην σταματάς , θέλω ν'ακούσω , βρήκες ακροατή
Θα βρεις απάντηση σ' αυτά που πονούν τα γιατί
Όχι άλλα δάκρυα στο γράμμα του ή της , στο χαρτί
Με ένα πρόσωπο που πάει με την θλίψη ασορτί
Τα γράμματα πού'χες κρατήσει ήρθε η ώρα να πετάξεις
Κάθε τι που στα θυμίζει μεσ' τον χώρο σου να αλλάξεις
Και να ψάξεις , να λουφάξεις
Ήρθε η ώρα τον εαυτό σου που'χες πίσω να κοιτάξεις
Ποτέ ξανά , μην πείς «είν'αργά»
Μην πας στα παλιά και η ψυχή σου πονά
Ποτέ ξανά , μην πεις «είν'αργά»
Όλα θ'αλλάξουν , θα δεις ,
Θα βρεις φωλιά να κρυφτείς
Είναι σκληρό , είναι γνωστό και θα πονέσεις πολύ
Μα αν μείνεις έτσι έχεις δώσει την χαριστική βολή
Κάτι καλό δεν θα δεις , στην λήθη εσύ θα χαθείς
Κάτι να μείνει δεν θα έχεις μ'άλλον να μοιραστείς
Γι'αυτό σου λέω , γράφτα όλα , απ'το μηδέν ξεκινάς
Σαν είσαι μόνος , μόνο μπρος έχεις κουράγιο να πας
Σ'ό,τι αγαπάς κι ότι κρατάς όρκο δώσε βαρύ
Και την ψυχή σου άσε ελεύθερη κι αυτή να χαρεί
Μ'ένα χαμόγελο το πρόσωπό σου ντύσε , σου πάει
Ποτέ δεν ξέρεις ποιος ή ποια θα μπορεί να κοιτάει
Ο χρόνος σύμμαχος για σένα τάχιστα θα περνάει
Ό,τι σου έλειψε τότε , θα το δεις να ξυπνάει
Στο λέω λοιπόν , ποτέ ξανά μην κάτσεις να σκάσεις
Η ζωή είναι μικρή για να μην την απολαύσεις
Κι αν σε ό,τι έχω πει , προσοχή δεν έχεις δώσει
Είναι κρίμα , δώσε βάση , μπορεί να σε σώσει
Ποτέ ξανά , μην πείς «είν'αργά»
Μην πας στα παλιά και η ψυχή σου πονά
Ποτέ ξανά , μην πεις «είν'αργά»
Όλα θ'αλλάξουν , θα δεις ,
Θα βρεις φωλιά να κρυφτείς
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
