| |
πανω απ ολα αναλωσιμος
και ηρθε και παλι
φωτια μες στο κεφαλι
τελειωνε οσο πιο γρηγορα μπορεις
μην αντιστεκεσαι εχω να καψω κι αλλους
γεματους κι αδειους εγκεφαλους
και τοτε τραβηξα την πριζα
και ολα επανηλθαν
και η ζωη ανθισε
σαν νατανε λουλουδι
τοτε ηταν που αρχισε
του χρονου το τραγουδι
που πας και τι κοιτας
ποιος εισαι λες και τσαμπουνας
ισα στο θανατο τραβας
απ την αρχη η μονη σιγουρια σου
να με φιλας να μ αγαπας
σ αλλους να το πεις
προπαντων στα παιδια σου....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
