| |
Είμασταν και εμείς παιδιά
της αθωότητας τα χρόνια
μοιάζουν μακρυνά
της εποχής εκείνης νοσταλγοί
τώρα που ο κόσμος
να νιώσει δεν μπορεί
Είμασταν και μείς μικροί
μα μεγαλώσαμε απότομα
και η ζωή κυλάει μονότονα
περάσαν οι βραδυές
που μαζευόμασταν
και χτίζαμε στιγμές
Όνειρα είχαμε πολλά
τότε που η καρδιά χτυπούσε δυνατά
μα στη πορεία της ζωής
αλλάξανε κι αυτά
Μας κλέψαν την ζωή
μας πονέσαν την ψυχή
και τα όνειρα που κάναμε παιδιά
μας τα γκρέμισαν χωρίς γιατί
Μα η δική μας η γενιά
δεν θα καθήσει με τα χέρια σταυρωτά
τα κερδισμένα της ζωής θα τα ζητήσει
τους κλέφτες της ζωής θα τους νικήσει
Είμασταν και εμείς παιδιά
ωραία χρόνια ανέμελα
υπήρχε μπέσσα και μαγκιά
στις πόρτες πάνω το κλειδί
σε κάθε σπίτι οι βραδυές
μοιάζαν με γιορτή
Περάσανε τα χρόνια κι οι γιορτές
τώρα κλεισμένοι μες στα σπίτια
θυμόμαστε το χθές
σε μια γνωστή διαδρομή
πένθιμες κυριακές τα πρωινά
μια ανούσια ζωή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
