Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: άτιτλον
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130610 Τραγούδια, 269427 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 άτιτλον
 κι'όταν θα καταλάβεις ότι ο χρόνος έχει αρχίσει να μετρά πλέον αντίστροφα, θα 'ναι ήδη αργά για να διορθώσεις ό,τι λάθος έχεις κάνει μέχρι εκείνη τη στιγμή...
 
[align=center][I]κάθε φορά που σε κοιτάζω χάνομαι
βυθίζομαι στο χρώμα των ματιών σου
πεθαίνω με το σχήμα των χειλιών σου
που δε μπορώ να πάψω να αισθάνομαι.

κάθε φορά που μου μιλάς, ραγίζει η καρδιά
θέλω παντού να τρέξω να σε ψάξω
μήπως προλάβω να σου πω, να σου φωνάξω
πως μου 'χει λείψει η δική σου η ματιά.

όσο ήσουν δίπλα μου, πριν φύγεις απο 'δω
ήταν καράβια τα όνειρα μου, στο λιμάνι
τώρα, είναι σαν ξεχασμένο πυροφάνι
κι'εγώ ψαράς που κυνηγάει τον καιρό.

δε σ'ενοχλώ, δε σου ζητώ να καταλάβεις
αφού το θέλησες εσύ, θα σεβαστώ
θέλω μονάχα να σου πω ευχαριστώ
και να σε διώξω, τη ζωή σου να προλάβεις.

άλλωστε, θα το 'χες καταλάβει εξ αρχής
ότι μ'εμένα δίπλα σου δεν έχεις πια ελπίδα
γιατί χίμαιρες κυνηγώ πάντα στην καταιγίδα
κι'ας καταλήγω πάντοτε στα έγκατα της γης.[/align][/I]

11/5/13


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      αδυναμίες
      Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

κι όσο μεγάλωνα, διέλυα ότι αγάπαγα
 
ΝΑΓΙΑN
11-05-2013 @ 00:09
::up.::
aridaios
11-05-2013 @ 00:29
κάθε φορά που μου μιλάς, ραγίζει η καρδιά
θέλω παντού να τρέξω να σε ψάξω ::rock.:: ::love.::
Γιάννης Ποταμιάνος
11-05-2013 @ 09:49
γιατί χίμαιρες κυνηγώ πάντα στην καταιγίδα
κι'ας καταλήγω πάντοτε στα έγκατα της γης.

Πολύ ωραίο Χριστίνα
Καλή σου μέρα
::yes.:: ::yes.::
Ναταλία...
11-05-2013 @ 13:48
όσο ήσουν δίπλα μου, πριν φύγεις απο 'δω
ήταν καράβια τα όνειρα μου, στο λιμάνι
τώρα, είναι σαν ξεχασμένο πυροφάνι
κι'εγώ ψαράς που κυνηγάει τον καιρό.

Η αγάπη πάντα χαρά και ελπίδα
όταν όμως την χάσομε ,
έρχεται καταιγίδα.

Υπέροχο Χριστίνα ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
Μαυρομαντηλού
11-05-2013 @ 17:47
θέλω μονάχα να σου πω ευχαριστώ
και να σε διώξω, τη ζωή σου να προλάβεις.

άλλωστε, θα το 'χες καταλάβει εξ αρχής
ότι μ'εμένα δίπλα σου δεν έχεις πια ελπίδα
γιατί χίμαιρες κυνηγώ πάντα στην καταιγίδα
κι'ας καταλήγω πάντοτε στα έγκατα της γης.
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
ΝΑ' ΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΗΡΩΙΚΑ ΚΑΙ ΠΕΝΘΙΜΑ ΤΟΥ ΑΛΒΑΝΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ..................ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
::scare.::
ΝΙΚΟΣ ΒΟΥΡΟΣ
11-05-2013 @ 17:48
φράφεις πολύ ωραία!

::up.:: ::up.:: ::up.::
kapnosa-v-ainigma
11-05-2013 @ 18:13
::love.:: ::love.:: ::love.::
Timeless^
11-05-2013 @ 22:40
σας ευχαριστώ πολύ, όλους!
Μαυρομαντηλού, εσένα σ'ευχαριστώ πιο πολύ ! ::rock.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο