Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Η ζωη ειναι μια αρρωστια
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130674 Τραγούδια, 269443 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η ζωη ειναι μια αρρωστια
 
Η Σορελ εσταξε δυο σταγονες βοτκα στον καφε της ,ανακατεψε και τον εφερε στα χειλι της.Αναψε ενα τσιγαρο,εβαλε εναν δισκο του Τσετ Μπεικερ να παιζει στο πικ απ και προσπαθησε να οργανωσει την ημερα της.Η ωρα ηταν 10 το πρωι και δεν μπορουσε να θυμηθει την τελευταια φορα που ειχε ξυπνησει τοσο νωρις.Για την ακριβεια δεν ειχε ξυπνησει καθως δεν ειχε κοιμηθει καθολου το προηγουμενο βραδυ.Ειχε προσπαθησει αλλα δεν τα καταφερε.Το κεφαλι της ηταν χαμενο ή καλυτερα ξεχασμενο σε καποια απο τα μπαρ που ειχε επισκεφτει εκεινη την βραδια.Ειχε πιει αλλα δεν ηταν αυτο το προβλημα.Η Σορελ ζουσε απο το αλκοολ.Το αγαπουσε και οπως απαιτει καθε ερωτας αυτο φροντιζε να την πονα συχνα.Καθε γουλια ισοδυναμουσε με ενα γερο χτυπημα στην ζωη καθως την εφερνε ολο και πιο κοντα στον θανατο.Δεν την ενδιεφερε ομως.Δεν την ενδιεφερε τιποτα.Ολα ειχαν περασει στο πεδιο της κενοτητας.Ολα ειχαν χασει την ουσια και το μονο που την διατηρουσε στην ζωη ηταν η ανικανοτητα της να αποχωρησει.Οχι για καποιον ιδιαιτερο λογο.Απλα δεν το θεωρουσε αναγκαιο.Οπως δεν θεωρουσε αναγκαια και την ζωη.Με λιγα λογια ειχε αφεθει καπου αναμεσα στην ζωη και στον θανατο και αν το επιθυμουσε θα μπορουσε μενα μικρο βημα να περασει απο την μια πλευρα στην αλλη και το αντιστροφο."Ανοητες σκεψεις"σκεφτηκε η Σορελ "Ανοητες σκεψεις την στιγμη που θα επρεπε να υπαρχω μονο εγω και ο ηχος του μπεικερ".Σηκωθηκε απο την καρεκλα και ξαπλωσε στο κρεβατι κοιταζοντας μενα απλανες βλεμμα το ταβανι.Μεσα σαυτο το βλεμμα μπορουσες να την ανακαλυψεις.Να ανακαλυψεις την κατασταση μεσα στην οποια βρισκοταν εδω και χρονια.Ηταν ενα βλεμμα που ειχε επιδοθει σενα εντονο φλερτ με το κενο,το ειχε αρπαξει και το ειχε κανει δικο του.Σε ακινητοποιουσε με τα ματια της.Νομιζες πως σε παρατηρουσαν ενω αυτα κατευθυνονονταν κατευθειαν στην κολαση για να την βρουν μονοτονη και για να πεθανουν στην συνεχεια απο την αγιοτητα του παραδεισου.Ο Τσετ επαιζε με τα πληγωμενα δαχτυλα του τζαζ νοτες ενω η Σορελ χανοταν σεναν αργο θανατο.Σεναν θανατο διεφθαρμενο που δεν τολμαγε να την αγαπησει και την προσφερε στην ζωη.Σε μια ζωη που αποτελουσε την μεγαλυτερη αρρωστια.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

.....Ουτε που θα το καταλαβουμε
 
eythis
20-05-2013 @ 06:37
.Ηταν ενα βλεμμα που ειχε επιδοθει σενα εντονο φλερτ με το κενο,το ειχε αρπαξει και το ειχε κανει δικο του

Σεναν θανατο διεφθαρμενο που δεν τολμαγε να την αγαπησει και την προσφερε στην ζωη.Σε μια ζωη που αποτελουσε την μεγαλυτερη αρρωστια.

Πολύ ωραίο .....................!!!!!!!!!!!!!!!!!!
rania.foka@yahoo.co.uk
20-05-2013 @ 07:22
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
20-05-2013 @ 14:52
Αν είν' αρρώστια η ζωή
κι ο θάνατος υγεία,
δεν θα υπήρχανε γιατροί,
φάρμακα, χειρουργεία.
::382.::
Nasville
20-05-2013 @ 15:32
Συνεχισε Ελπηνορα
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
20-05-2013 @ 16:00
Για Nasville
------------------------
Συνέχεια μην καρτερείς
γιατ' άρρωστος τυγχάνω.
Ισως, όταν θα ιαθώ,
ήγουν όταν..πεθάνω.
::382.::
Nasville
28-05-2013 @ 18:21
Τιποτα πιο πρσγματικο απο το τιποτα
ριχάρδος λεπίδας
06-11-2015 @ 18:00
΄΄Υπομονή, όλα σε λίγο θα τελειώσουν άσχημα''.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο