| |
Χαραμίζαμε τα χρόνια μας σε ψεύτικες αγάπες
όλες πολλά μας τάξανε μα ήταν αυταπάτες
Σε λάθος δρόμο βγαίναμε που έξοδο δεν έχει,
αυτό που ονειρευτήκαμε από εκεί απέχει
R~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Σε δρόμο που'ηταν δύσβατος, γύρευα ευτυχία
Απ'τις στροφές με έβγαλες και μέβαλες σ'ευθεία
Σε δρόμο που ήταν δύσβατος ήξερα πως βαδίζω
Με έσωσες και μια ζωή σ' εσένα τη χαρίζω
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ποιος να το 'λεγε,πως θα γνώριζα τη πιο'μορφη αγάπη,
ότι είχε μου το έδινε και δεν ζητούσε κάτι
Δεν θα σταθώ,αν μ'άρνηθεί,στιγμή σ'αυτή τη πλάση
δεν θα αντέχω να πονώ που θα την έχω χάσει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
