| |
| | Grotesque αστείο |  | | | Ποίημα που αναζητεί συνθέτη | | |
Ζούμε στη δίνη ενός grotesque αστείου,
χαμογελάμε, να σωθούμε μπας.
Σαν άγιο φως η λάβα του ηφαιστείου,
μπορείς, αν θέλεις, να την κολυμπάς.
Και να τρυπώνεις στα έγκατα του εδάφους,
σε προαιώνια σπήλαια βουερά.
Με σταλαγμίτες που ’ν’ σταυροί σε τάφους,
με σταλακτίτες, δόρατα αιχμηρά.
Ω! Να μη ζεις κι ούτε να ’χεις πεθάνει,
δοσμένος σε μι’ απόγνωση διαρκή.
Γιατρός να μην υπάρχει να σε γιάνει,
μήτε η μορφίνη στον ορό να αρκεί.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι. | | | |
|
monajia
24-05-2013 @ 08:56 | ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ..... | | monajia
24-05-2013 @ 08:55 | Ω! Να μη ζεις κι ούτε να ’χεις πεθάνει,
δοσμένος σε μι’ απόγνωση διαρκή.
Γιατρός να μην υπάρχει να σε γιάνει,
μήτε η μορφίνη στον ορό να αρκεί.
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ptoumassis
24-05-2013 @ 09:01 | Καλημέρα Ντίνα, Ευχαριστώ! | | ΒΥΡΩΝ
24-05-2013 @ 10:20 | ::up.:: ::up.:: ::theos.:: | | YABER
24-05-2013 @ 11:56 | ::rock.:: ::rock.:: ::up.:: | | Senior Ripley
31-05-2013 @ 20:04 | Μακροβούτι στην ουσία της απελπισίας ενός μοναχικού, αυτό το ποίημα που σαν τον Οδυσσέα στο δείπνο των μνηστήρων έρχεται να κάνει την ειδοποιό διαφορά. Αξιομνημόνευτο και για το τελείωμα της πρώτης και της τελευταίας στροφής.
| | Senior Ripley
31-05-2013 @ 20:11 | Κατόπιν αυτού αλλά και άλλων γρφτών σου Τουμάση θα μπορούσε να σε χαρακτηρίσει ένα αξιοπιστο περιοδικό ποίησης, αν υπήρχαν μάτια να δουν, ότι είσαι "μια όλόκληρη γενιά του '30 μόνος σου". | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
