| |
Οι … επίσημα πλέον αρραβωνιασμένοι, ταλαιπωρημένοι από το αξέχαστο ξενύχτι απενεργοποιώντας όλα τα τηλέφωνα του σπιτιού, έπεσαν ευτυχισμένοι για ύπνο.
Ξύπνησαν, πολύ αργά το βράδυ της ίδιας μέρας, από τα μουδιασμένα, στην αρχή και στη συνέχεια εκνευριστικά χτυπήματα, στην πόρτα του υπνοδωματίου τους.
Ναι ποιος είναι? Φώναξε η Νάντια, αγουροξυπνημένη.
Τα πιτσουνάκια, ξύπνησαν? Ακούστηκε, η Έλσα.
Θέλαμε δεν θέλαμε, μας ξύπνησες, αποκρίθηκε η Νάντια συμπληρώνοντας. Λοιπόν αδελφούλα μου, τι έπαθες?
Μα είναι δυνατόν, να ρωτάς? Άντε, ξανανύχτωσε πάλι άραγε, μετά το γάμο, «πέταξε, ένα υπονοούμενο» τι, θα κάνετε.
Σηκωθείτε για φαγητό μήπως , διαπιστώσετε και, τα χάλια μας.
Έλα Άλεξ σταμάτα να με γαργαλάς, δεν μπορώ να καταλάβω, για ποια χάλια εννοεί ακούστηκε ανάμεσα σε πνιχτά φιλιά και, χουζούρικα γελάκια η Νάντια.
Όσο καταλαβαίνεις μωρό μου εσύ, άλλο τόσο εγώ. Ας σηκωθούμε όμως γιατί, είμαι περίεργος, να δω τι το αναπάντεχο προέκυψε είπε, ευδιάθετος ο Άλεξ.
Αναμαλλιασμένοι πετάχτηκαν στο σαλόνι ρωτώντας, με απορία. Έλσα, έγινε καμιά ζημιά? Ποια χάλια μας , τι έλεγες?
Μωρέ τι ζημιά. Ποιος μίλησε για ζημιά ορίστε, απολαύστε και, μόνοι σας απάντησε δείχνοντας την τηλεόραση, που έπαιζε…
Τα χθεσινά γεγονότα και, το τρικούβερτο μέχρι πρωίας γλέντι… με πηχυαίους τίτλους, έπαιζε πρώτη είδηση, σε όλα τα κανάλια, συμπληρωμένα, με διάφορες διασκεδαστικές, πιπεράτες μέχρι και, πικρόχολες, αναλύσεις.
Διάσημος καθηγητής σε κατάμεστο …σκυλάδικο, ζήτησε το χέρι της αγαπημένης του χαρίζοντας της, πανάκριβο διαμαντένιο δαχτυλίδι.
Τα ωραιότερα ζεϊμπέκικα, από την υπερτυχερή νύφη .
Ο αρραβώνας της χρονιάς και, διάφορα άλλα, γαργαλιστικά σχόλια.
Αμάν, «Τσίριξε η Νάντια σαν αντίκρισε την καλλίγραμμη σιλουέτα της να χορεύει πάνω στο τραπέζι» ρεζίλι των σκυλιών γίναμε σε αντίθεση με τον Άλεξ ο οποίος …φορώντας, ένα σαρδόνιο χαμόγελο, έδειχνε να το διασκεδάζει ρωτώντας δήθεν, με περίσσια απορία.
Πως, είπες μωρό μου, γίναμε σκυλοθέαμα? Και, γιατί παρακαλώ
τέτοια απογοήτευση?
Δημόσια, πρόταση γάμου σου έκανα όχι, συμφωνία για υπεξαίρεση.
Ας παίζεται λοιπόν και, κάτι ευχάριστο, ορίτζιναλ στην TV γιατί, «συνεχίζοντας με χιουμοριστική διάθεση, τα πειράγματα» σώνει και καλά, θα πρέπει, να μας βομβαρδίζουν με φτηνιάρικα, δακρύβρεχτα σίριαλ.
Πάντως αγάπη μου, οφείλω να ομολογήσω την καταπληκτική σου φωτογένεια. Κοίτα τσαχπινιά. Κοίτα στυλ. Δες την Έλσα πικάντικη, σαν φιλντισένια Μπάρμπι. Εμ’ η μαμά, προσέξατε η μαμά , αρχοντογυναίκα.
Ε! κάτι δανειστήκαμε και εμείς από αυτό, σχολίασε η Έλσα
κάνοντας την κύρια Αναστασία, να τσιτώσει περήφανα το διπλοσάγονο της συμπληρώνοντας, γεμάτη καημό.
Αχ’ κι’ εγώ, σαν ήμουνα νεότερη, περνούσε η μπογιά μου.
Τι νεότερη βρε μαμά ακούγεσαι, λες και είσαι, καμιά ογδοντάχρονη εναντιώθηκε χαριτολογώντας, «δίχως και, να έχει άδικο» η Νάντια.
Η κυρία Αναστασία στα …ανεπίσημα πενήντα πέντε της, «αν της πρόσθετες τα χαμένα καλοκαίρια» πενήντα οκτώ και κάτι, εκτός από τα παραπανίσια κιλά, βαστιόνταν περίφημα τόσο που, «μετά τον μακαρίτη εκεί, γύρω στα πενήντα δύο της» θα μπορούσε, να είχε ξαναπαντρευτεί ωστόσο, παρά τον καταιγισμό …ελπιδοφόρων προτάσεων, δεν το επεδίωξε.
Προτίμησε, να παραμείνει χήρα ανατρέφοντας σωστά τις κόρες της δίχως βέβαια, να …αποστερηθεί τις κοινωνικές επαφές.
Στους στενούς, οικογενειακούς κύκλους διακριτικά, σιγοψιθύριζαν το όνομα του κυρίου Μέμου χήρου, γείτονα, γκαραζιέρη.
Όμως εκείνη προσπαθούσε, να παρουσιάζει αθόρυβο προφίλ.
«Τον ειρμό των συγκριτικών σκέψεων του Αλέξ, διέκοψε η Νάντια».
Δηλαδή εσύ κύριε, θεωρείς πως αν σχολιάζουν ασύμμετρα την κάθε μας ενέργεια αυτό, μας ωφελεί?
Δεν βλέπω, να μας βλάπτει κιόλας. Λίγο διαφημιστικό κούς, κούς τονώνει και, το πρεστίζ μας.
Αυτό ακριβώς , μου θυμίζει όταν λένε …Ο κόσμος το χει τούμπανο και, εμείς κρυφό καμάρι, ξανάριξε την μπηχτή της, η Έλσα.
Ψιτ! Εσύ, διασκεδάστρια με το εκλεπτυσμένο χιούμορ δεν κάνεις λίγο κράτει στα ευφυολογήματα σου αντιγύρισε, με νόημα ο Άλεξ συνεχίζοντας την κουβέντα με την Νάντια…
Εκτός αυτού γλυκιά μου, τα εμπριμέ, ραδιοτηλεοπτικά σενάρια, θα πρέπει, να τα συνηθίσεις.
Έχε υπόψη σου ότι, μέχρι να καταλαγιάσει ο ντόρος θεωρείσαι , ως η κυρία… δείνα, του, κυρίου τάδε! Βλέπεις επάνω μας, «αποτέλειωσε την φράση του παίρνοντας ύφος, περισπούδαστο» έχει στραφεί το ενδιαφέρον της παγκόσμιας, κοινής γνώμης.
Η Νάντια του έριξε, μια λοξή ματιά προτού τον …αποπάρει γλυκά.
Άντε βρε πονηρέ, GrecoΜακεδόνα- Απανεμιώτη, που ξιπάστηκες αμέσως.
Τιμή μου και καμάρι μου! Γιατί εσύ, δεν είσαι Ρωμιά, Μακεδονίτισσα?
Είμαι, δεν το αρνούμαι μα από πατέρα, κρατώ από την ξακουστή Θεσσαλία ενώ από γιαγιά, έχω ρίζα Μικρασιάτικη άσε που, ο καπετάν μπαρούτης ο παππούς μου ήταν, από τα ένδοξα Ψαρά του αντιγύρισε με στόμφο.
Α! Τώρα εξηγείται γιατί, όταν σε πρωτογνώρισα, ενθουσιάστηκα τόσο πολύ μαζί σου.
Γιατί, κύριε ξερόλα? Ρώτησε, με χαριτωμένη αφέλεια.
Έμοιαζες, με ποδοσφαιρική ομάδα αποκρίθηκε, ξεσπώντας σε δυνατά γέλια προλαβαίνοντας ωστόσο, να της αποσπάσει το μαξιλάρι του καναπέ, προτού εκείνο εκσφενδονιστεί , εναντίον του.
Την άρπαξε, την ανασήκωσε ψιλά φωνάζοντας… ανακωχή, ανακωχή. σκάζοντας της κι’, ένα παθιάρικο φιλί στο στόμα.
Τα πράγματα, επανήλθαν σε ηρεμία, σαν τους έκανε νεύμα, να σταματήσουν τα χαριεντίσματα λέγοντας…
Συνεχίζεται…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
