Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: πώς να ταιριάξουν
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269436 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 πώς να ταιριάξουν
 
πώς να ταιριάξουν δυο κομμάτια μας ανόμοια
όταν στα μάτια σου ο κόσμος μοιάζει γκρίζος
σα στα δικά μου χρώμα έχουνε τα όνειρα
και δεν χωρούν, αυτός ο κόσμος είναι λίγος

πες μου λοιπόν γιατί η αγάπη σου ξεθώριασε
ριγμένη αναίτια στο βράχο της συνήθειας
όταν στο κήπο της ψυχής μου ήρθε και μπόλιασε
το δέντρο κι άνθισε στο βλέμμα μου η αλήθεια

πόσο παράξενο, ο ήλιος που μας χάιδεψε
άλλου να καίει και αλλού να τρεμοσβήνει
σε άγριο πέλαγος η αγάπη σου αλάργεψε
κύμα τη βύθισε, τη τσάκισε η ευθύνη

πικρή ανάμνηση στο βάθος του ορίζοντα
γίνεται κύκλος, μια φιγούρα που όλο φθίνει
χαροπαλεύοντας τις νύχτες στα επείγοντα
δίχως γιατρειά δίχως συμπόνια δίχως κλίνη

πώς να ταιριάξουν δυο κομμάτια μας ανόμοια
όταν η αγάπη σου βασίζεται στα θέλω
σαν κάτι άτυπα κι ανώνυμα συμβόλαια
κάποιων αγνώστων επ’ αυτών συμβαλλομένων



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

..κι είναι η ποίηση η συνείδηση της πράξης..
 
smaragdenia
07-06-2013 @ 23:27
πες μου λοιπόν γιατί η αγάπη σου ξεθώριασε
ριγμένη αναίτια στο βράχο της συνήθειας

ΤΟ ΕΙΠΕΣ ΜΟΝΟΣ ...............

ΕΠΕΣΕ ΣΤΟΝ ΒΡΑΧΟ ΤΗΣ ΣΥΝΗΘΕΙΑΣ.............

http://youtu.be/YWMERR24d20

::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
07-06-2013 @ 23:40
πικρή ανάμνηση στο βάθος του ορίζοντα
γίνεται κύκλος, μια φιγούρα που όλο φθίνει
χαροπαλεύοντας τις νύχτες στα επείγοντα
δίχως γιατρειά δίχως συμπόνια δίχως κλίνη


::up.:: ::up.:: ::up.::
ΒΥΡΩΝ
08-06-2013 @ 00:19
::up.:: ::up.::
ΑΙΓΙΕΑΣ
08-06-2013 @ 00:37
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
athos.ioannou@gmail.com
08-06-2013 @ 04:30
::up.:: ::up.:: ::up.:: ομορφο!!!!!!!!!
kantadoros
08-06-2013 @ 05:37
σαν κάτι άτυπα κι ανώνυμα συμβόλαια

Πες μου τώρα Γιάννη ότι φταίω εγώ
http://a.media.newsbomb.gr/items/cache/0f32a197bd7153fd4e04925e1867ff21_XL.jpg
Για φυλακή είμαστε.
ΧΡΥΣΑΥΓΟΥΛΑ
08-06-2013 @ 14:41
πώς να ταιριάξουν δυο κομμάτια μας ανόμοια
όταν η αγάπη σου βασίζεται στα θέλω...........

ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ ΣΑΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΑΓΓΙΞΕ ΠΟΛΥ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
rania.foka@yahoo.co.uk
08-06-2013 @ 15:29
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μαυρομαντηλού
08-06-2013 @ 16:20
Η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΤΑ ΘΕΛΩ
Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ Η ΙΔΙΑ ΕΝΑ ΚΑΙΡΙΟ ''ΘΕΛΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ''
ΘΕΛΩ ΚΑΙ Σ'ΑΓΑΠΩ
ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ

ΟΠΟΤΕ, Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΘΘΘΘΘΘΘΘΕΛΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ

::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: Η ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ.
Tessi
08-06-2013 @ 18:17
πες μου λοιπόν γιατί η αγάπη σου ξεθώριασε
ριγμένη αναίτια στο βράχο της συνήθειας
όταν στο κήπο της ψυχής μου ήρθε και μπόλιασε
το δέντρο κι άνθισε στο βλέμμα μου η αλήθεια
::up.:: ::up.:: ::up.::
giannis0911
08-06-2013 @ 18:29
Μαυρομαντηλού

Αν μπορείς ανάλυσε τα θέλω , βρες τι είναι αυτά τα θέλω που θέτεις ως προυπόθεση για να αγαπάς, εσύ και ο καθένας μας, όποιος έχει το θάρρος, και μετά αυτό που θα απομείνει, αν έχει μείνει τίποτα δηλαδή , πες, αυτό είναι η αγάπη απομυθοποιημένη πλέον και γυμνή. Τότε θα έχεις δει στο πρόσωπο της αγάπης και τον εαυτό σου γυμνό.
pennastregata
09-06-2013 @ 22:47
Το ποίημά σου πολύ μου άρεσε.... Μα αγάπη θαρρώ πως είναι η λεπτή ισορροπία ανάμεσα στα ¨"θέλω" των ανθρώπων που, όταν αγαπιούνται πραγματικά, μηχανεύονται τρόπους να συναντιούνται, χωρίς τα συστατικά του χαρακτήρα τους "θέλω" να απεκδύονται...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο