| |
| | Λυπάμαι |  | | | Θυμάστε;;;; | | |
Θυμάμαι, όταν ήμουνα παιδί,
η μέρα έμοιαζε μ΄ολόκληρο αιώνα.
Ο νους μου ήταν πάντα στον αγώνα,
έπιανε τόπο η κάθε μου στιγμή.
Τα παιχνίδια δεν ήταν όπως τα τωρινά,
έβλεπες τσούρμο τα παιδιά στην γειτονιά.
Το τί θα παίζαμε, δεν είχε σημασία,
παιδάκια είμασταν, είχαμε φαντασία.
Λυπάμαι τα σημερινά παιδιά
που έχουν για αδελφή την μοναξιά,
μονάκριβη παρέα τους την πλήξη,
παιδιά, που παιδική ζωή δεν έχουν ζήσει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | |
|
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
19-06-2013 @ 00:41 | Από τη Φύση,τα παιδιά
ζούν', πια, αποκομμένα
και πριν τα νιάτα τους χαρούν'
τα βλέπεις...γερασμένα.
::382.:: | | athos.ioannou@gmail.com
19-06-2013 @ 05:11 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | rania.foka@yahoo.co.uk
19-06-2013 @ 07:40 | Λυπάμαι τα σημερινά παιδιά
που έχουν για αδελφή την μοναξιά,
μονάκριβη παρέα τους την πλήξη,
παιδιά, που παιδική ζωή δεν έχουν ζήσει.
ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, ,ΔΥΣΤΥΧΩΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΛΥΔΙΑ_Θ
19-06-2013 @ 09:31 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | barboutsala
19-06-2013 @ 09:48 | εσένα μου φαίνεται δεν σ' έχουν μυρίσει στο κούτελο ακόμα - για μια βόλτα από την έλσα να ισιώσεις λίγο | | Ναταλία...
20-06-2013 @ 11:40 | Νοσταλγικά χρόνια ::yes.:: ::theos.:: | | **Ηώς**
23-06-2013 @ 12:05 | παιδάκια είμασταν, είχαμε φαντασία............
και τώρα υπάρχει η φαντασία στα παιδιά ...αλλά...
*παιδιά, που παιδική ζωή δεν έχουν ζήσει.*
αυτό όσο περίεργο και να μας φαίνεται είναι η πραγματικότητα.....το κομμάτι που αφορά την κοινωνικοποίηση του παιδιού φαίνεται από το σημερινό τους παιχνίδι.....δεν ΠΑΙΖΟΥΝ τα παιδιά σήμερα....κι αν παίζουν το παιχνίδι τους περισσότερο ατομικό παρά κοινωνικό...είναι ο δικός μας καθρέφτης, η άλλη μας αντανάκλαση, οι δικές μας ανασφάλειες ,εγωισμοί και φόβοι... | | DANAIMAIOU
23-06-2013 @ 14:50 | Λυπάμαι τα σημερινά παιδιά
που έχουν για αδελφή την μοναξιά,
μονάκριβη παρέα τους την πλήξη,
παιδιά, που παιδική ζωή δεν έχουν ζήσει.
ΘΥΜΑΜΑΙ …………ΓΙ΄ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΘΛΙΒΟΜΑΙ
Πως καταντήσαμε έτσι? «ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ»
Και βασικά πως κάναμε τα παιδιά μας έτσι….. ΝΑ ΝΙΩΘΟΥΝ ΜΟΝΑΞΙΑ από την κούνια τους, χωρίς να παίζουν με κανέναν, χωρίς να εμπιστεύονται κανέναν, χωρίς να αγαπούν κανέναν. Κυλισμένα μέσα στο ΕΓΩ ΤΟΥΣ.
Και όλα αυτά ΓΙΑΤΙ????????
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΒΕΛΟΥΔΙΝΟ ΣΚΟΤΑΔΙ
24-06-2013 @ 15:40 | Η αλήθεια σε όλο της το μεγαλείο!!!! ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
