| |
στου αυγούστου το φεγγάρι
στου χωριού σ' ένα παζάρι
βρήκαμε κάτι σκοτάδια
στήσαμε φιλιά και χάδια
όσο πέρναγε η ώρα
μου 'λεγες κι άλλο προχώρα
τώρα πια αν σταματήσεις
θα μας δείξουν στις ειδήσεις
πώς το πάθος σε τρελαίνει
τη ζωή σου όμορφαίνει
μα αν δεν το συγκρατήσεις
σα τρελλός θα καταντήσεις
σε είχα μες στην αγκαλιά μου
σε κερνούσα τα φιλιά μου
ήμουν μέσα στον ιδρώτα
αγχωμένος με τα φώτα
τα αστέρια μας κοιτούσαν
απορούσαν και ρωτούσαν
πώς μπορείς μες στη πλατεία
να γευτείς την αμαρτία
στο παζάρι πήγαιν' έλα
άλλοι κάναν πασαρέλα
μα εμείς είχαμε στήσει
πανηγύρι μες στη φύση
ήταν όμορφα δε λέω
απ' τα γέλια τώρα κλαίω
τις στιγμές όταν θυμάμαι
έφηβος ξανά δεν θα 'μαι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
