| |
ΥΜΝΟΣ ΤΟΥ ΕΞΗΝΤΑΡΗ
Παλι στις δοξες σου και χθες σε ξαναντικρισα
ορθη να βλεπεις την τσαχπινα που διαβαινει
οπως και παντα αρχοντισα και ριγισα
κιοχι απτην κριση χτυπημενη και θλιμενη
Ολορθοι μενουμε ακομα δεν γερασαμε...
οχι για μας ειναι πολυ νωρις να κλαψω
μαζι αμετρητες γλυκιες στιγμες περασαμε
τι να σκεφθω και τι να περιγραψω....
Χρονια πολλα,χρονια καλα, ηρθαν στη σκεψη μου
κι αναπολω οσα περασαμε καλη μου
τις παιδικες αθωες στιγμες της γνωριμιας μας
οταν σε χαιδευα και σελεγα πουλι μου.
Πουλακι ακομη αμαλιαγο και απεταγο
μα οταν σακουμπαγα εσυ μου κελαιδουσες
το χαδι σου πρωτογνωρο ηταν πελαγο
κιοταν ξυπνουσες με χαρα με πλημυρουσες.
Οι ομορφιες σου καθε τοσο μεγαλωνανε
αρχαιου αγαλματος πανεμορφο κοματι
τα ολοξανθα μαλακια σου απλωνανε
για να στολισουνε της νιοτης μου το αλατι.
Θυμαμαι, ποσο γρηγορα μεγαλωνες
φουσκωνες, σηκωνες περηφανο κεφαλι
κιοταν εγω στα ανηφορια κουραζομουνα
εσυ μου ζηταγες ναρχισουμε , και παλι.
Στην ηλικια τη χρυση της εφηβειας μας
οταν δεν σουφταναν τα ψευτικα παιχνιδια
αγνωστα μερη με οδηγουσες να γνωριζουμε
κιολο καινουργια μου οργανωνες ταξιδια.
..κιηταν αξεχαστα εκεινα τα ταξιδια μας
ησουν της ζουγκλας της παρθενας το λιονταρι
ποτε γυριζαμε με θυραμα και τροπαια,
η ποτε θυματα στο ιδιο το σαφαρι.
Ο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
