stixoi.info: αντέξαμε

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: αντέξαμε

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130447 Τραγούδια, 269382 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

αντέξαμε

αντέξαμε τα λάθη μας
τη λήθη και τα πάθη μας
τα άσχημα τα δύσκολα
τα δύσμοιρα τα επίφοβα

φορέσαμε και άνοιξη
χειμώνες καλοκαίρια
πιάσαμε με κατάνυξη
ανέμους μες τα χέρια

αγκάθια μας πληγώσανε
κι ύστερα γίναν ρόδα
μαράθηκαν και ζώσανε
της μνήμης μας τη φόδρα

λογής λογής υφάσματα
ντύσανε το κορμί μας
κι απ’ όλα τα κεράσματα
δοκίμασε η ψυχή μας

κι αν έτυχε στοιχειώσανε
και κάποια όνειρά μας
όσα δεν ξημερώσανε
ας ζούνε στη καρδιά μας

έτσι κι η κάθε μας στιγμή
γλυκές χαρές και πόνοι
ας μας λυτρώνει τη ζωή
σαν το καθάριο χιόνι

Κλωστές παντού γύρω μας, δεμένες σε κάθε άκρη των επιθυμιών μας ,κινούν τα νήματα. Πλέκουν μπλέκουν και συνυφαίνουν στον ιστό της ζωής, θύτες και θύματα. Αρπακτικές αράχνες οι ανάγκες μας , χορταίνουν την πείνα τους από τα εγκλωβισμένα μας πάθη. Πάνω στον παράδοξο ιστό που ενώ σε στερεώνει , συνάμα σε σκοτώνει. Κι εσύ θα πρέπει από την κάθε στιγμή, μαζί με τη ζωή που σου χαρίζει, να απολαύσεις και το θάνατο που κουβαλά μαζί της. Στο ίδιο ποτήρι, στην ίδια γουλιά , με μία ανάσα, να τσουγκρίζουμε…. εις υγείαν λοιπόν.

Γιατί αλλιώς δεν έχει….

απ το χτες ως το αύριο
με φοβίζεις εσύ
το κενό μου τετράδιο
κι η καινούργια αρχή

η σκιά που δεν πιάνεται
και μ’ακολουθεί
η κραυγή μου που χάνεται
ντο ρε μι , ντο ρε μι

τα πολλά της τα πρόσωπα
που αλλάζουν μορφή
και τα χείλη τα όμορφα
που χουν πια φιληθεί

στη ζωή που λικνίζεται
και σκορπάει ηδονή
στη ζωή που συνθλίβεται
στα γιατί και στα μη


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 10 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

..κι είναι η ποίηση η συνείδηση της πράξης..

YABER 30-06-2013 @ 12:12	::yes.:: ::yes.:: ::up.::
Ναταλία... 30-06-2013 @ 13:12	φορέσαμε και άνοιξη χειμώνες καλοκαίρια πιάσαμε με κατάνυξη ανέμους μες τα χέρια λογής λογής υφάσματα ντύσανε το κορμί μας κι απ’ όλα τα κεράσματα δοκίμασε η ψυχή μας Με άγγιξε πολύ ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
athos.ioannou@gmail.com 30-06-2013 @ 13:15	::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
galanidoy 30-06-2013 @ 15:39	μπραβο.... ::up.:: ::yes.:: ::theos.::
rania.foka@yahoo.co.uk 30-06-2013 @ 17:16	::up.:: ::up.:: ::up.:: Μπραβο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ60 30-06-2013 @ 17:26	ΔΥΝΑΤΗ ΠΕΝΑ..... ::theos.:: ::theos.::
Μαυρομαντηλού 30-06-2013 @ 17:33	ΣΕ ΦΟΒΙΖΕΙ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::up.:: ::up.::
Vicky mouse 30-06-2013 @ 19:10	απ το χτες ως το αύριο με φοβίζεις εσύ το κενό μου τετράδιο κι η καινούργια αρχή πέθανα...αυτό σου λέω μόνο!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
DANAIMAIOU 30-06-2013 @ 20:28	ΥΠΕΡΟΧΟ! Μπράβο !! ::up.:: ::up.::
Akrivauthority 03-08-2013 @ 21:12	Δε φοβάσαι πια όμως... Ο φόβος ξορκίζεται μέσα από τους υπέροχους στίχους σου... ::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο