Τι παράξενη που είναι αυτή η σκέψη
Πάλι κάνει το μυαλό μου να πονά
Μοναξιά ίσως να λέγεται η σχέση
Που ‘χει ο χρόνος κι η στιγμή σε μια ματιά
Πάλι κρύβομαι πίσω απ’ αυτή τη λέξη
ένα σ’ αγαπώ που ανάβει σαν φωτιά
που θα κάψει όλα όσα έχω μπλέξει
Κι ας μην έχει τέλος μέσα στην καρδιά
Δεν έχω τίποτα δικό σου
Και ας ήμουνα ο ανθρωπός σου
Μίλια πλέον τα όνειρά μας μακριά
Ήμουνα δικός σου
Μια απάντηση εντός σου
Όμως έμεινα μια ένδειξη παλιά
Τι γλυκόπικρη που είναι αυτή η σκέψη
Για ότι έζησα κρατάω τα καλά
Λησμονιά ίσως να λέγεται η πλέξη
Που υφαίνει μνήμες και σε πάει μακριά
Πάλι μέτρησα ανάποδα απ’ το έξι
Λίγα βήματα ακόμα η στεριά
Γιατί πάλι η ζωή μου έχει πλεύσει
Σ’ ένα πέλαγος με άγρια νερά ..
[I][B]
www.musicwave.gr/eliaspolitis
