| |
| | έργο τέχνης |  | | | δε με γνώρισες ποτέ... | | |
[align=center]πρώτη φορά σ'είδα, θυμάμαι, που περνούσες
λίγο χαμένη, και το βλέμμα αδειανό και απλανές
πάνω στον άσπρο σου λαιμό, οι χάντρες γαλανές
κάποιους γνωστούς χαιρέταγες, και τους χαμογελούσες
τα δυο σου μάτια, πράσινα, γυαλίζανε στο φως
και στ'άσπρο σου πουκάμισο με τ'ανοιχτά κουμπιά
σου έμπλεκε ο αέρας τα κόκκινα μαλλιά
μα δε σου μίλησα ποτέ και έφυγα σκυφτός
από μακριά σε κοίταζα με τέτοιον θαυμασμό
σαν έργο τέχνης από φίνο μάρμαρο λευκό
δε μπορώ να σ'αγγίξω, μοναχά να σε κοιτώ
αφού υπάρχεις, μπορώ κι'από μακριά να σ'αγαπώ
ας είναι... [/align]
12.07.13
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | κι όσο μεγάλωνα, διέλυα ότι αγάπαγα | | | |
|
Άηχος
12-07-2013 @ 13:30 | Τα έργα τέχνης εκτός των άλλων είναι για να αποκτούνται, και κάποιος θα το αποκτήσει, γιατί να μην είσαι εσύ; Πάντως και από την δική σου σκοπιά αν το δεις, πολύ ωραία το έγραψες! Μπράβο! | | athos.ioannou@gmail.com
12-07-2013 @ 14:37 | ::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | | Μαυρομαντηλού
12-07-2013 @ 16:07 | ΣΑΝ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
ΠΑΡΕ ΜΙΑ ΚΟΠΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ,
ΚΑΙ ΒΟΛΕΨΟΥ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΒΑΛΕ ΠΟΤΑΚΙ,
ΧΑΜΗΛΗ ΜΟΥΣΙΚΗ,
ΧΑΜΗΛΑ ΦΩΤΑ,
ΚΑΙ ............. ΘΑΥΜΑΖΕ ΘΑΥΜΑΖΕ ΘΑΥΜΑΖΕ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΑ!!!!!!!!!!!!!!
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΧΑΧΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.:: | | Tessi
12-07-2013 @ 16:54 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Masvidal
12-07-2013 @ 18:25 | ::yes.:: | | aridaios
12-07-2013 @ 23:52 | πάνω στον άσπρο σου λαιμό, οι χάντρες γαλανές
κάποιους γνωστούς χαιρέταγες, και τους χαμογελούσες ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | Παντάξενος
15-07-2013 @ 02:21 | ωραίο ποίημα, Χρήστο :Ρ | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
