| |
Απ το μηδέν ξεκίνησα
και απ το μηδέν θα συνεχίσω
αφού η ζωή με κέρασε φαρμάκι με φαρμάκι θα την σβήσω.
Χα νερά πολλά τρεχούμενα γαμημένα υπονοούμενα και μια λεπίδα στο πετσί μου να χαράζει την ζωή μου
Γύρω μου τα πάντα ασήμαντα μα κατά βάθος σημαντικά όπως το νερό με την φωτιά έτσι κι εγώ δεν φιλιώνω με κοράκια και πτηνά.
Μήτε αυτά είναι όρνια μήτε κυνηγάνε ερπετά μήτε χάνονται στην μέρα μήτε είναι απ τα αλλα που φωνάζουν καλημέρα.
Καλημέρα φώναξα λοιπόν και εγώ απ την πρώτη κιόλας μέρα μα η τύχη δεν με δέχτηκε με κέρασε φοβερα
τώρα ποια νεκρός μα μπορώ και ανασαίνω
και ότι είχα μέσα μου κρυφό
τώρα το χω απωθημένο
γιατί αυτό που οι άλλοι λεν ζωή
εγώ το ονομάζω αδικία
και αυτό που σε άλλους ακούγεται καλο
εμενα μου προκαλεί ναυτία
και αναφέρομαι σε αυτά που για άλλους είναι λίγα
αλλα για μένα αρκετά σαν τα πιστεύω μου τα ίδια.
Πιστεύω σε αυτά που μας προκαλούνε ζάλη
αλλα και σε αυτόν που σπίτι του θα με βάλει κάποιο χειμωνιάτικο βραδυ
Πιστεύω στην ουσία που όλους πλημμυρίζει
αλλα και σε αυτόν που δεν θα μου πει συγγνώμη αλλα με τους τρόπους του θα θέλει να το δείξει
Πιστεύω σε αυτόν που δεν θα με χαιρετίσει αλλα με καλά λόγια για μένα θα μιλήσει.
Πιστεύω σε αυτό που το λεν φιλια αλλα και σε αυτόν που νιώθει ευαισθησία.
Τα δικά μου τα πιστεύω όμως με κατάντησαν νεκρό γιατί οι άλλοι βλέπαν τον καθρέφτη
ενώ εγώ μέσα από αυτό
Την πρώτη μέρα του θανάτου μου λοιπόν το έριξα στα γέλια
Το χάρηκε η ψυχή μου και όλα τα αστερια
Το χάρηκε και η θάλασσα και ολόκληρο το σύμπαν
Το χάρηκα κι εγώ που το αθάνατο νερό δεν ήπια \
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
