| |
Ολο θελω να 'μαι μονος
κι ολο φοβαμαι τη μοναξια,
αιωνια φυλακισμενος μεσα
στα νευρα,στις φλεβες,
στους ιστους,στα υγρα,
νιωθω ελευθερος και περπατω
με το κεφαλι ψηλα,
μα δε βλεπω ουρανο,
γιατι απασχολω τα ματια μου
δεξια και αριστερα,
επιδιωκω το επικεντρο
και ασχολουμαι με το ειδωλο μου
ακαταπαυστα.
Ωωω! Ανθρωπινη ανοησια΄
νοσεις στην ανοσια ενος δεικτη
που χτυπα με ρυθμο σταθερα,
αυτος ειναι ο μεγαλυτερος μου εχθρος,
η ωρα πλησιαζει,
δεν θα ειμαι πια ζωντανος.
Με νικησε ο χρονος,
εμενα,τον πανεξυπνο ανθρωπο
του ηλεκτρικου φωτος,
τον θανατο απ' τα βαθη μου
δε μπορω να εξαντλησω
δυστυχως ή ευτυχως...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
