| |
Nevma
Βγάλε τη μάσκα κι έλα κόντα μήπως και βρω ένα μονοπάτι.
Να'χω κάτι να με οδηγεί γιατί η ζωή δεν μου έκλεισε το μάτι.
Αν κάνει πάρτυ η κάθε μου ελπίδα, ψάχνω τον λόγο που δεν πήγα.
Να βρω μια καταιγίδα, να ξεπλύνει ό,τι είδα.
Είδα πολλά κι ούτε τα μισά δεν τα εύχομαι για σενα.
Ό,τι αντέχει αυτή καρδιά είδα σε δυο χρόνια μαζεμένα.
Κι όμως χαμογελάω για σενα που δεν ξέρεις τι περνάω.
Με λίγο μελάνι και μια πένα θα'χω ένα λόγο να ξεσπάω.
Έχω ένα ανάστημα και πάω όπου με πάει τ'ονειρό μου.
Γεμίζω καύσιμα, πετάω μακριά απ'το ριζικό μου.
Με ό,τι ορίζει το μυαλό μου φτιάχνω ένα κώδικα τιμής.
Κι ό,τι ανθίζει απ'τον καρπό μου θα στο χαρίζω και θα δεις,
πως θα'χεις κάτι ν'αγαπάς όταν στα μάτια με κοιτάς,
πως θα'χεις ώμο ν'ακουμπάς όταν στα δύσκολα ξυπνάς.
Όπου κι αν πας μείνε μαζί μου, είναι μια συντροφιά η φωνή μου.
Κάνω πυλό τη μουσική μου κι έτσι φτιάχνω τη ζωή μου.
Stan
Όλα αυτά που λείπουν στη ζωή το ξέρεις πως δεν τα'χεις πια μαζί.
Είναι αυτά που θέλεις πιο πολύ και θυμάσαι.
Εύκολα διαλέγεις τη σιωπή αφού έτσι σου μάθαν οι καιροί.
Μην ξεχνάς στα δύσκολα εσύ να φοβάσαι, μη φοβάσαι.
Nevma
Είμαι στο τρένο και κοιτάω το τελευταίο βαγόνι.
Άφησα πίσω τους καημούς, τώρα η ζωή δεν μ'αγχώνει.
Δεν υπάρχει γυρισμός όσο κι αν έψαξα ελπίδα.
Ο δρόμος ήταν δύσβατος με χαλασμένη πυξίδα.
Προστασία καμιά, πέρασα πάρα πολλά.
Είδα ανθρώπους να ζητάνε λίγη αγάπη, συντροφιά.
Είδα και άλλους που νομίζαν πως γεννάω λεφτά.
Σαν τους κοιτούσα στα μάτια, αυτοί κοιτάζαν χαμηλά.
Ξεπεσμός, όλα φτιαχτά, δε μπορούσα άλλο πια.
Εγώ να δίνω αγάπη, αυτοί με ζήλια ξανά.
Άδεια ποτήρια για λίγους, φθηνά ποτά σε fun ήχους.
Προδοσίες απο φίλους, ζωή γεμάτη μύθους.
Είμαι από τους λίγους, τους παράξενους τύπους.
Δεν κρατάω κακία, μουσική γεμάτη χτύπους.
Της καρδιάς μου με στίχους, απαράμιλλου ήθους.
Δίνει ζωντάνια, ραντίζει τους μαραμένους σας κύκλους.
Stan
Όλα αυτά που λείπουν στη ζωή το ξέρεις πως δεν τα'χεις πια μαζί.
Είναι αυτά που θέλεις πιο πολύ και θυμάσαι.
Εύκολα διαλέγεις τη σιωπή αφού έτσι σου μάθαν οι καιροί.
Μην ξεχνάς στα δύσκολα εσύ να φοβάσαι, μη φοβάσαι.
Όλα εκείνα που φοβάσαι στη ψυχή σου να μπουν.
Είναι στιγμές από αγάπη που υπάρχουν και ζουν.
Μες στη καρδιά σου μια ζωή, χωρίς ποτέ τους να βγουν.
Μία αίσθηση γλυκιά που ακόμα κάποιοι αναζητούν.
Σαν την σπασμένη βελόνα, δίσκος γυρνάει ακόμα.
Λέξεις από τα παλιά να μπαίνουν μέσα στο στόμα.
Σου δίνουν χρώμα σε όσα εσύ δεν θυμάσαι.
Βλέπω έχεις κάτι να πεις, μην το αργείς.
Όλα αυτά που λείπουν στη ζωή το ξέρεις πως δεν τα'χεις πια μαζί.
Είναι αυτά που θέλεις πιο πολύ και θυμάσαι.
Εύκολα διαλέγεις τη σιωπή αφού έτσι σου μάθαν οι καιροί.
Μην ξεχνάς στα δύσκολα εσύ να φοβάσαι, μη φοβάσαι. (x2)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
