Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Καλημέρα γιατρέ μου
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130577 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Καλημέρα γιατρέ μου
 
Καλημέρα γιατρέ μου!
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Συνάδελφε καλημέρα σου! Σήμερα ένοιωσα μια αφόρητη ανάγκη να σου πω λίγα λόγια για την ιατρική και για το πώς εργαζόμαστε εμείς ,οι λειτουργοί της, στην Ελλάδα. Να μοιραστώ μαζί σου μερικές σκέψεις. Να καταλάβεις πόσο δύσκολα είναι μετά από τόσα χρόνια εργασίας, σπουδών και προσφοράς στο ΕΣΥ να μην μπορείς να κάνεις σωστά την δουλειά σου. Συνάδελφε
Μην απογοητεύεσαι που η κατάσταση στο χώρο της δημόσιας Υγείας είναι τόσο απελπιστική. Υπάρχουν και χειρότερα! Μην παραπονιέσαι που θέλουν να σε πετάξουν από εδώ και από εκεί με το πρόσχημα της κινητικότητας και των μνημονικών συνταγών. Μην κλαίγεσαι που κάνεις καθημερινές εκπτώσεις στο επιστημονικό, ιατρικό και κοινωνικό σου έργο. Μην γκρινιάζεις που άλλα παραγγέλλεις, σαν φάρμακα και σαν υλικά, και με άλλα αναγκάζεσαι να δουλέψεις. Τρέμει το φυλλοκάρδι σου κάθε φορά που οι ελλείψεις σε προσωπικό και υλικά σε προωθούν σε ανημποριά. Ξέρεις, μέσα σου, ότι υπάρχει πάντα η περίπτωση να κινδυνεύσουν ανθρώπινες ζωές, εφόσον δεν πληρούνται οι στοιχειώδεις προϋποθέσεις για την ασφαλή εφημέρευση. Βάλε πείσμα και μην εξαντλείς τις ικανότητες σου να βρεις πατέντες και λύσεις εκεί που δεν υπάρχουν. Μην απορείς που τα νεύρα σου έχουνε γίνει κουρέλια και οι αντοχές σου πέφτουν. Μην υποτιμάς την εξουθένωση των γιατρών και των νοσηλευτών στην προσπάθεια να ανταποκριθούν με αυταπάρνηση στις ανάγκες περίθαλψης του πληθυσμού. Μην πτοείσαι που έχουνε μειώσει τόσο πολύ τις αποδοχές σου. Δείξε ανωτερότητα στο θέμα της πληρωμής των εφημεριών. Εσύ έδωσες έναν όρκο και οφείλεις να τον τηρήσεις. Το σύστημα δεν σε βοηθάει καθόλου και επαφίεται στο δικό σου φιλότιμο. Στην αγάπη σου για τον ασθενή και στην αφοσίωση που έχεις για το λειτούργημά σου.
Όλες οι πίκρες και οι απογοητεύσεις που σχετίζονται με την δουλειά σου εξαφανίζονται όταν ,τυχαία, στην μέση του δρόμου ή σε κάποιο άλλο χώρο, ακούς μία χαρούμενη φωνή που σου λέει καλημέρα γιατρέ μου. Εσύ πιθανόν να μην τον θυμάσαι αλλά αυτός ή αυτή που διατέλεσε ,προσωρινά ,ασθενής σου σε θυμάται και σε χαιρετάει. Γεμάτος ευγνωμοσύνη απέναντι σε εσένα και τους συναδέλφους σου. Βίωσε από κοντά, τις ελλείψεις και τα προβλήματα μιας εφημερίας. Σας είδε να πολεμάτε και να επιμένετε να κάνατε την δουλειά σας σωστά. Σου λέει ότι ποτέ δεν ξέχασε ότι εσύ έτρεξες και προσπάθησες για να τον κάνεις καλά. Ότι θαύμασε την αυταπάρνηση σου. Σε ονομάζει και ήρωα που δουλεύεις σε τέτοιες απαράδεκτες συνθήκες. Αυτές οι τυχαίες συναντήσεις, οι ξαφνικές εκφράσεις ευγνωμοσύνης και στην ουσία η άμεσα αναγνώριση τοη προσπάθειας σου είναι η καλύτερη απόδειξη της αποτελεσματικότητάς στην δουλειά σου. Σου δίνουν δυνάμεις για να αντέξεις και να ξαναγυρίσεις. Στις επάλξεις. Εκεί που είναι η θέση σου.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

tzenilio@gmail.com
 
rania.foka@yahoo.co.uk
07-08-2013 @ 07:16
ΕΤΣΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
YABER
07-08-2013 @ 08:15
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
monajia
07-08-2013 @ 08:29
Δυστυχώς Τζένη μου έτσι είναι,,Και να προσθέσω, ότι σε 2 κλινικές , εφημερία είναι 1 νοσηλεύτρια,,το ζω κάθε μέρα. ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ,,
athos.ioannou@gmail.com
07-08-2013 @ 12:28
::up.:: ::up.:: ::up.::
pennastregata
07-08-2013 @ 12:49
Την ίδια κουβέντα είχα προ ημερών με τον άντρα μου, επ' αφορμή μιας "επίσκεψής" μας στα ΤΕΠ του επαρχιακού μας νοσοκομείου για την κόρη μας. Η καλή διάθεση, η αφοσίωση και η επιμέλεια των ειδικευόμενων γιατρών, παρά τη φρικτή πίεση που επικρατούσε, με έκανε να αναλογιστώ για μια ακόμα φορά τα όσα αναφέρεις και να αναρρωτηθώ: Αυτά τα παιδιά, υπό τις συνθήκες και με τους μισθούς για τους οποίους εργάζονται, πόσο άραγε θα αντέξουν, ώστε να διαφυλάξουν τις παραπάνω τους ιδιότητες; Εύχομαι και ελπίζω να τα καταφέρουν, για το καλό των ασθενών αλλά και για το δικό τους καλό, σαν επιστήμονες, σαν εργαζόμενοι σε ένα τόσο ευαίσθητο τομέα, σαν άνθρωποι.
Την καλημέρα μου.
jenny
08-08-2013 @ 05:29
SAS EVHARISTO

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο