| |
Κάποιοι μου λεν, έλεος ρε φίλε!Όχι πάλι!
Όλη την ώρα κλάψα, μίρλα και καημοί!
Δεν έχουν άδικο μα όμως απ την άλλη,
κι εγώ ήμουν νέος!Γεμάτος σφρίγος και ορμή!
Κάποτε έθρεφα κι εγώ πολλές ελπίδες
και πάθος άσβετο είχα για την ζωή,
μισοτοιχία να βρωμάνε "οι μερακλήδες"
κι ο γαλαξίας έλαμπε μέσ΄το πρωι.
Mε μαύρο flight, σφαιρες στην τσέπη και κονκάρδες,
slayer μπλουζα και μια πεντάλφα για ραφτό,
στα τρόλει μέσα σπέρνω τρόμο στις γιαγιάδες.
Aν ήμουν άτομο; Δεν ήτανε γραφτό....
Στα μπιμπλικάδικα ανταύγιες απ' το snow
ενώ μπιλιάρδο πάιζουν μάγκες στην γωνιά
κι εγω απο διπλα, θλιβερό θυμίζω κλόουν
που εκλιπαρεί για το μαχαίρι του φονιά.
Και το απόγευμα, άγιος κωνσταντίνος.
Αβέρτα φέρμες στα στενά το γυφταργιό.
Μα εγω την βγάζω πάντα ανετος και φίνος,
με βλέμμα κάτω και βηματισμό γοργό.
Γυρίζω σπίτι, πρήξιμο και φασαρία
κι εγώ χαμένος σε game boy δανεικό,
θα γραψω πάλι μια υπέροχη ιστορία
σε κόσμο πράσινο, ξέθωρο, μαγικό
και για χρυσό στα φακελάκια της panini
ψάχνω να βρω και τάχα πάω να κοιμηθώ.
Κι όπως η μάνα μου στο χωλ τα φώτα σβήνει...
Να δω έναν κώλο μεσ΄τα χιόνια προσπαθώ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
