Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131495 Τραγούδια, 269619 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Οδύσσεια 12 ( Σειρήνες. Σκύλλα. Χάρυβδις. Βόε
 φτάσαμε αισίως στη μέση ( δεν ξέρω ποια είναι η αισιόδοξη ματιά ,να το βλέπει κανείς μισοτελειωμένο ή μισοαρχινισμένο :-))
 
Σειρήνες. Σκύλλα. Χάρυβδις. Βόες Ηλίου.


Στην ΑΙΑ όταν γυρίσαμε την Κυριακή το γιόμα
την Κίρκη έψαξα να βρω παρότι ήμουν πτώμα,

αλαφιασμένη στάθηκε στην ξώπορτα εκείνη
και ούτε καν με ρώτησε στον ʼδη τι είχε γίνει

-όχι απόψε, δε μπορώ, ήρθανε επισκέψεις,
αύριο στο γραφείο το πρωί έλα να με βατέψεις

-άκου μωρό ,τελειώσαμε ,δε φταις εσύ, εγώ φταίω
μα όχι δεν θα έλεγα για ένα τελευταίο

αλλά στην πολυεθνική ρομαντισμός δεν παίζει,
τσαγκαροδευτεριάτικα που νους για πετιμέζι


Κάτι θα προφασίστηκε, έφυγαν οι κουμπάροι,
από διακριτικότητα χάθηκε το φεγγάρι,

χάθηκε κι ο ρομαντισμός ο αναθεματισμένος,
μύριζε σάρκα ο χωρισμός ο προδιαγεγραμμένος.

Αυτή η νύχτα έμενε ,το ξέραμε κι οι δύο,
θα τη θυμάμαι ολόκληρη σε όλο μου το βίο.


Την άλλη μέρα το πρωί με την παραίτηση μου
-χωρίς να ρίξω ύδατος σταγόνα στο κρασί μου-

που είχα παραμάσχαλα, πήγα στον προσωπάρχη.
Μου λέει, μια επιστολή εδώ για σας υπάρχει

Μέσα υπήρχε ένα τσεκ για τα έξοδα τα πρώτα
και οδηγίες χρήσιμες για την καινούρια ρότα

που διάβασα προσεκτικά και βοηθήσαν τόσο
από Σειρήνες Χάρυβδη και Σκύλλα να γλιτώσω

Η Κίρκη απ'οτι έμαθα, πολύ μετά τυχαία,
μυαλό δεν είχε για δουλειά, μισούσε πια την ΑΙΑ,

το εργοστάσιο το' κλεισε, νέο άνοιξε στα Σκόπια
μήπως και ξαναμάζευε τα κομμάτια της τα σκόρπια



Πιο έμπειρος από ποτέ και με τον τυφλοσούρτη
στα χέρια μου ,ξανοίχτηκα σε θάλασσα γιαούρτι.

Μετά από μέρες κάμποσες που μας φανήκαν μήνες
καταμεσίς στο πουθενά είδα το κλάμπ "Σειρήνες"

Γκαζόν με κοκοφοίνικες , νερά από τη Στύγα,
τζαμάτη επιχείρηση, μαγαζί από τα λίγα.

Σουμάχερ , Νίκι Λάουντα, απ'έξω παρκαδόροι,
πήραν του πλοίου τα κλειδιά ,να μπούμε βρήκα ζόρι.

Πορτιέρηδες στεκόντουσαν, ο γίγαντας Γκρισίνο,
Ιντιάνα Τζόουνς δίπλα του Σταλόνε κι Αλ Πατσίνο

-οι κύριοι?
-πλήρωμα και Οδυσσέας
-δύσκολο να σας βάλουμε άνευ γυναικοπαρέας

-ακούστε,διάολος είμαι εγώ,δύσκολα εγκαταλείπω,
μου είναι και πανεύκολο να φτιάξω Δούρειο Ίππο.

Αφήστε μας με το καλό ,αφού έτσι κι αλλιώς θα μπούμε.

Κατάλαβαν,μας άφησαν,μπήκαμε,τι να δούμε


η Μέρυλιν στεκότανε πίσω από τη μπάρα
έμειναν οι μισοί να πιούν με τη θεική κορμάρα

Το μαιτρ αναζητήσαμε να κάτσουμε οι άλλοι

-κάπου κοντά παρακαλώ,μη θέλουμε και κυάλι


Του 'δωσα ένα τάλαντο ,λίγο να μας προσέξει,
ήρθανε και οι πέρδικες μες σε μπουκάλια έξι.


Τότε το βλέμμα έριξα ευθεία εμπρός στην πίστα.
Οι μάγκες είχαν το Σοπέν στα πλήκτρα αρμονίστα,

δεξιά οι κιθάρες στη σκηνή,ο Πάκο ντε Λουθία,
Χέντριξ, Σαντάνα, Μπι Μπι Κινγκ σε κάτι σόλα θεία

Ζαμπέτας, Λεμονόπουλος, μπουζούκια να σαλτάρεις,
Μανώλης Χιώτης μπαγλαμά, τζουρά ο Βαμβακάρης.

Μπετόβεν στο ακορντεόν, βιολί ο Παγκανίνι,
ο Γιώργος Μάγγας ο θεός που το κλαρίνο λύνει,

ένα γυφτάκι στα κρουστά,Αττίλιο στην τρομπέτα,
νάτος κι ο γέρο νέγρο Τζιμ που 'παιζε την κορνέτα,

μπασίστας και να σας τον πω κανείς δεν θα τον ξέρει,
η χορωδία αριστερά ,αηδόνια δίχως ταίρι.

Μικ Τζάγκερ στα φωνητικά, Μπητλς, Έλβις, παραπίσω
Σινάτρα ,Λέοναρντ Κοέν κρατούσανε το ίσο

Ρόζα, Βιτάλη, Μισιρλού, ανάβανε το κέφι,
μαζί τους και η Εντίθ Πιάφ που κράταγε το ντέφι.

Σχήμα που το πλαισίωναν, για να μην είναι σκέτο,
Νουρέγιεφ και Ουλάνοβα με εικοσαμελές μπαλλέτο.

Βίσση-Βανδή σφουγγάριζαν τα μάρμαρα της σκάλας,
το πρόγραμμα το άνοιξε κάποια Μαρία Κάλλας.


Στις δύο παρά τέταρτο που θα 'βγαινε η φίρμα,
είπα με δέσαν με σκοινί εξάκλωνο και σύρμα.

Οι άλλοι όλοι φόρεσαν στ'αυτιά τους ωτασπίδες,
μονάχα εγώ ο ηλίθιος άκουσα τις τσιρίδες.

Οι τραγουδιάρες ήταν δυό, σε αμίμητο ντουέτο,
όποιος θνητός τις άκουγε, του 'φευγε το κλαπέτο.

Θυμάμαι λίγο το σκοπό ντο μι ρε φα νομίζω,
οι στίχοι λέγαν "σ'αγαπώ ,γι'αυτό και μουγκανίζω"

Καλά που ήταν τα σκοινιά κι άντεξα ως τέλος,
κέφι πολύ τις έκανε,αντιθέτως,ο Παντέλος

(ο Παντελής το τι εστί ,όσοι διαβάζουν Μπάμπη
θα πρέπει μάλλον προ πολλού να έχουν καταλάβει)

Το δίφωνο όταν τέλειωσε, η μια πήγε ν'αλλάξει,
η άλλη όμως παρέμεινε, δεν έλεγε να πάψει.

ρώτησα μία λουλουδού

-ποιά είν'αυτή η σκύλα?
-η Σκύλλα
-και θα τραγουδάει μέχρι να ξημερώσει?
-κύριος,μείνε μακριά ,αυτή θα σε δαγκώσει

-η άλλη?
-η άλλη ειν'η Χάρυβδη,τα καταπίνει όλα,
πάρε τα μάτια σου από κει, για θα τη φας τη φόλα

Εγώ τις ερωτεύτηκα, με είπανε κοθώνι
της νύχτας οι αμαρτωλοί και της αυγής οι μόνοι

Το αντεργκράουντ μ'άρεσε τώρα που 'χα και φράγκα,
θεωρίες περί ποιότητας τις έφαγε η μαρμάγκα.

Λέω στους άλλους δε γαμιέ ,πόσον καιρό θα ζούμε,
μας έφαγε η θάλασσα ,λίγο ας ξεκουραστούμε

Η Χάρυβδη δε σύμφερε, την αποφεύγαν όλοι,
η Σκύλλα ήταν προσιτή σε κάθε πορτοφόλι

Στο μήνα επάνω κάμποσους σχεδόν τους ξετινάζει,
οργανωμένο σχέδιο άρχισε να μου μοιάζει,

μα κάθε βράδυ πήγαινα κι εγώ να τ'ακουμπήσω,
η Σκύλλα δεν με άφηνε ούτε να τη φιλήσω

-όχι , εσύ κακό παιδί
-έλα ,ένα φιλάκι
-καλέ όχι , καλέ μη ,δεν ειν'εδώ μπαράκι
το μαγαζί είναι σοβαρό ,θα μας παρεξηγήσουν
-μα και αυτοί δεν έρχονται εδώ για να γ%#&$σουν?
-είσαι αλήτης (θύμωσε)
είσαι πολύ αλήτης (ξεθύμωσε)

και μου'δωσε ένα φιλί γλυκό σαν τα φιλιά της,
όλη η αποζημίωση γι'αυτό πήγε καλιά της.

Η Σκύλλα άλλαξε ρεφρέν αφού μ'άφησε στον άσσο,
οι άλλοι καταλάβανε κι αυτοί πήγανε πάσο

και όσοι απομείναμε σαλπάραμε και πάλι
μέχρι του Ήλιου το νησί στο μαύρο μας το χάλι


Οι ναύτες συλλογίζονταν του Τειρεσία τους λόγους
κι εξέφραζαν ποιητικά τους υπαρξιακούς τους φόβους


-Τι νέοι που φτάσαμεν εδώ, στο έρμο νησί, στο χείλος
του κόσμου, δώθε απ' τ' όνειρο και κείθε απ' τη γη..

-Η ζωή διαβαίνει, πέρα στον ορίζοντα Σειρήνα,
μα θάνατο, καθημερνό θάνατο, με χολή
μόνο, για μας η ζωή θα φέρει, όσο αν γελά η αχτίνα
του Ήλιου και οι αύρες πνέουνε. Κι είμαστε νέοι, πολύ νέοι..

εγώ προσπάθησα με τακτ ,να τους επαναφέρω

-μου γίνατε Καβάφηδες αντί να βοηθάτε
θα γράψετε την Πρέβεζα σε λίγο όπως πάτε


Αυτοί με είπαν άσχετο, ημιμαθή και στόκο,
ρηχό,πεζό,ανάλγητο , πως δεν σκάμπαζα από στίχο.

Καράβια είστε, τους πρόσβαλα ,στον έρημο το ντόκο
αντί να είσαστε πουλί, πουλί πάνω σε τοίχο.


Μετά απ'τον διαπληκτισμό περί αισιοδοξίας,
τη ζέστη παρατήρησα μέχρι αποπληξίας.

Ο Ήλιος έλαμπε παντού, ήτανε το νησί του,
βόδια ,βουβάλια,βίσωνες ,μηρύκαζαν του σίτου

τον ευλογημένο τον καρπό και έπιναν νεράκι
αμέριμνα στης εξοχής το δροσερό ρυάκι

-μας βρίσκεται κανάς μπαλντάς?
-πέλεκυς δε σου κάνει?

πετάχτηκα εγώ κάθιδρος
-καλά ,μα είστε ντιπ για ντιπ ,ο νους σας δε σας φτάνει?

ίσως να είναι απ'τις τρελλές οι παλιοαγελάδες,
ας φάμε αυγά καλύτερα μην έχουμε μπελάδες.

-άκου,χθεσινοί δεν είμαστε,σε μάθαμε τι κάνεις,
μαζί γυρνάμε μια ζωή, μη θες να μας τρελάνεις,

τις πονηριές σου ξέρουμε ,όλα τα παλιά τα κόλπα,
πάρε μαχαιροπήρουνο αλλιώς να φάμε σώπα.


Αντίρηση,αντίρηση ,μου την έδινε στα νεύρα,
ο ήλιος με βοήθησε και η θεά Μινέρβα

που ήταν η προστάτις μου ,γνωστό αυτό τοις πάσι,
αυτή ήταν που βοήθησε τον κρόκο να μη σπάσει

κι άρχισα έτσι, εργένικα, να ζω σαν Ινδιάνος,
τις κάλτσες και τα σώβρακα τις έπλενα στο κράνος,

με τρόπους χίλιους έμαθα να κάνω ομελλέτα,
οι υπόλοιποι αγόρασαν όλοι διπλή κουκέτα

και μου' λεγαν κάθε φορά άντε και στα δικά σου.

Αφού δεν έμεινε κανείς, μια μέρα πια μονάχος,
ξανοίχτηκα απ'την αρχή με το μοιραίο σκάφος,

είχα και άγχος ,το σίδερο αν έβγαλα απ'την πρίζα,
τη Χάρυβδη συνάντησα κάτω απ' τη μαρκίζα

-πως τα περνάς?είσαι καλά?
-Δόξα να έχει ο Δίας

τα κουβεντιάσαμε ένεκα της παλαιάς φιλίας

-έχω μια ξαδερφούλα μου που ζει στην Ωγυγία,
μόνη αυτή, μόνος εσύ, θέλει φιλολογία?

-Πως τηνε λένε?
-Καλυψώ
-μ'αρέσει ,αρχαίζει

Ραντεβουδάκι στα τυφλά, σε τρεις βδομάδες ρύζι,
κι εκεί μια περιπέτεια επτά χρονών αρχίζει,

που το ατυχές το τέλος της το βλέπετε μπροστά σας.




τέλος μ΄ ραψωδίας





















 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Άνδρα μοι έννεπεν ,λοιπόν
      Κατηγορίες
      Χιουμοριστικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Στιχουργείο " ο Μπάμπης "
 
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
16-02-2006
αυτό για να το διαβάσω θέλει μισή ώρα, η επόμενη μισή ώρα δική σου λοιπόν :)
kapnosa-v-ainigma
16-02-2006
ακούστε,διάολος είμαι εγώ,δύσκολα εγκαταλείπω!χαχαχαχχαμου είναι και πανεύκολο να φτιάξω Δούρειο Ίππο! χαχαχχαχα
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
16-02-2006
Δέκα με τόνο .Καλό και χορταστικό.
MARGARITA
16-02-2006
Να συνεχίσεις Μπάμπη είναι φοβερό...γέλασα πάρα πολύ...περιμένω...καλημέρα σου!!!!!
επισκέπτης
16-02-2006
...βρε, βρε καλώς τονα!! Εμένα πιο πολύ μου άρεσε η περιγραφή του προγράμματος του "σειρήνες" club... :):)
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
16-02-2006
χμ, κοίτα τι έκανα, έβαλα και τα 12 στα αγαπημένα, σκέφτομαι να τα τυπώσω και να τα μοιράζω δωρεάν στο μετρό με μόνη προϋπόθεση αυτός που θα παίρνει αντίγραφο να είναι αγέλαστος, μπράβο σου ρε φίλε, πραγματικά :)
AceOfSpades
16-02-2006
τι λες μωρέ που έφτασες στη μέση ??? σιγά μη σε αφήσουμε να τελειώσεις !!!! στην αρχή είσαι ακόμη τ'ακούς ?? τι να πω !! είναι απόλαυση !!!!!!!!
MAKHS KAURISMAKHS
16-02-2006
Ε ναι μην το αφήσεις στη μέση (το βρίσκω πιο καλό από το πρωτότυπο ;) )
BonnieJo
16-02-2006
Α χαχαχα βρε Μπάμπη! Όταν το ολοκληρώσεις, θα το εκτυπώσω-βιβλιοδέσω μα το Θεό!
Antigoni
16-02-2006
Απαιχτος οπως παντα
ftx
16-02-2006
Μπάμπη, άκουσα ότι 8 πόλεις ερίζουν για την καταγωγή σου... αληθεύει ;
Αστεροτρόπιο (Jeny)
16-02-2006
Να σαι καλά!!!! Το πάρα πολύ ωραίο λίγο είναι!
Αγνή
16-02-2006
Απίθανε Μπάμπη, θα μου δώσεις συνέντευξη;
Μπάμπης
17-02-2006
χίλια ευχαριστώ είναι λίγα...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο