| |
Tο βράδυ έφτασε δυστυχώς, όλα τα όμορφα χρώματα του δειλινού χαθήκαν για πάντα, αυτό που έμεινε ήταν ένα αδιάφορο βαθύ μπλε στον ουρανό απο τα φώτα της πόλης και οι κίτρινες λαμπες που αναδείκνυαν αριστουργηματικά τους ξέχειλους κάδους στα σοκκάκια, όπως φαινόντουσαν και καθαρά τα κηδειόχαρτα που ήταν κολλημένα στις κολώνες, σου έδιναν κι έναν χαρακτήρα περιπέτειας στην ζωή σου, κάτι το ακαθόριστο, μία αγωνία, άραγε τι αριθμός θα γραφτεί κάτω απο το όνομα σου; Δεν πρεπει να χαλάσεις και το σασπένς, δεν μπορείς να αποφασίσεις εσύ κύριε, δεν ορίζεις τους κανόνες του παιχνιδιού, αν το έκανες το ματς θα ήταν στημένο, θα έχανε όλη την πλάκα, όλη την ουσία, απλά περιμένεις και τουλάχιστον θα γίνεις κι εσυ μία φορά αφίσα όπως όλοι οι μεγάλοι ηγέτες της εποχής μας.
Μέχρι να ξεκολλήσεις απο την κολώνα και να ταξιδεύεις με τις νεροσυρμές της βροχής μεσα στην γκρίζα πολιτεία, μαζί με τα υπόλοιπα σκουπίδια και το ουράνιο τόξο της χυμένης βενζίνης.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
