Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Τo μολυβένιο στρατιωτάκι
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130636 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τo μολυβένιο στρατιωτάκι
 Ένα μικρό παραμύθι ακόμα.....
 
Μια φορά κι ενά καιρό ήταν ένα μολυβένιο στρατιωτάκι
το οποιο διεφερε απο τα υπόλοιπα
Είχε μια ιδιαιτερότητα για την οποία ο κόσμος το απέρριπτε ..
Κάτω από το μολυβένιο του κορμάκι
έκρυβε μια ζεστή καρδιά
που γύρευε απεγνωσμένα να χτυπήσει δυνατά

Ήταν τόσο όμορφο μα συνάμα διαφορετικό
Σαν ενα λουλουδι που περιμενει να ανθίσει
Απεγνωσμένα έψαχνε να βρεί την Αγάπη
μα εισέπρατε την απόρριψη και την θλίψη

Οι άνθρωποι έψαχναν να βρούν την ομορφιά μόνο ψηλά
μα ξεχνούσαν πως πολλές φορές πρέπει και να δούμε χαμηλά
Όπως πρέπει να σκύψουμε για να δούμε ένα λουλούδι
που το μόνο που ζητά είναι ένα απαλό χάδι και τραγούδι

Συχνά ο κόσμος ποδοπατούσε το μικρό στρατιωτάκι
μα εκεινο συνεχιζε να παλευει και να καταφέρνει να στέκεται όρθιο
και πάντα με ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του την προσμονή και ένα δάκρυ
πως κάποια στιγμή κάποιος θα σκύψει και θα το δει..
Και θα κοιτάξει βαθιά, μέσα από το μολυβένιο κορμάκι,
εκεί που χτυπά ατίθασα μια καρδιά...

Αν και λίγα αυτά που ζητούσε ηταν δύσκολο να πραγματοποιηθούν
γιατί εύχε ξεχάσει ο κόσμος να αγαπά αληθινά κι αγνά,
έχει ξεχάσει πως να αγγίζει απαλά και να νοιώθει μια καρδιά
και όποτε μιά καρδιά έσκυβε για να το κοιτάξει και να του χαμογελάσει
το απέτρεπαν οι περαστικοι υπόλοιποι θνητοί
αυτοί που το μόνο που ξέρουν είναι να πνίγουν τις καρδιές,
να τις σφίγγουν τόσο ώστε να τις κάνουν να σταματούν...

Κι ενώ κύλησε ένα δάκρυ στο προσωπό του,
τότε ένα μικρό κοριτσακι το προσεξε..
Έσκυψε και το πήρε στα χέρια του αγνοώντας τις αντιδράσεις του κόσμου
Ζέστανε την παγωμένη καρδιά του
κι έδιωξε τον πόνο απο τα μάτια του...

Τότε το μολυβένιο στρατιωτάκι αισθάνθηκε ευτυχία στην καρδιά
Αισθάνθηκε πως κέρδισε αυτό που έψαχνε να βρεί
Την αγάπη χωρίς φόβους, την αγάπη χωρίς ψέμα,
την αγάπη χωρίς υποκρισία, την πραγματικά αγνή



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
MARGARITA
17-02-2006
Πολύ όμορφο γεμάτο τρυφερότητα ʼλκη θα το πω στην εγγόνα μου την Δανάη....μπράβο σου
kostas71
17-02-2006
Πολύ όμορφο και τρυφερό με αλήθειες που πονούν....Καλημέρα φίλε μου
AceOfSpades
17-02-2006
τόσο τρυφερό...μπράβο φίλε
χρήστος
17-02-2006
θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες ʼλκη, καλημέρα!!!
Αστεροτρόπιο (Jeny)
17-02-2006
Μπράβο ʼλκη. Με συγκίνησες. Να γράφεις συχνά τόσο όμορφα παραμυθάκια!
elli
17-02-2006
Πανέμορφο και τρυφερό...Πάει στα αγαπημένα...όταν αξιωθώ να αποκτήσω εγγόνια...θα τους το διαβάσω κι αυτό. :)
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
17-02-2006
Καλημερα φιλε μου, με την Κυρια Μαργαριτα !!!!!!!
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
17-02-2006
θα ήμουν με Μαργαρίτα αλλά δεν έχω εγγόνα,:) πολύ γλυκό :)
μπρουχίτα
17-02-2006
Ξεχειλίζει από τρυφερότητα και μια γλυκιά θλίψη... Μου άρεσε πολύ...
Γιώργος_Κ
18-02-2006
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ!!! ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ!!! ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ!!! Πόσο πολύ θα ήθελα κι εγώ ένα τέτοιο κοριτσάκι......:)
Aλκης Καμπάνης
20-02-2006
Καλημέρα σε όλους.....σας ευχαριστώ θερμά για τα τόσο όμορφα σχόλια.....Επιφυλάσσομαι και για άλλο ένα παραμύθι.....:)

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο