| |
Κλεισμένα τα μάτια το μυαλό σου αλλού
στους ώμους γυρτό το κεφάλι
ανασαίνεις το γκρίζο ταξιδεύεις το νου
σταυρωμένη αισθάνεσαι πάλι
Τα καρφιά σε πονάνε αίμα τρέχει πηχτό
απ' αυτό που κανείς δεν το βλέπει
το στεφάνι σου είναι τώρα πια αγκαθωτό
μα με άνθη εσένα σου πρέπει
Κι ένας πόνος στο στήθος δυνατός και σκληρός
είναι η λόγχη ή η καρδιά που πονάει
και ταμπέλα κρεμάσαν που λέει σαφώς
τη σταυρώσαμε γιατί
αγαπάει
Δίπλα σου έχουν σταυρώσει όχι δύο ληστές
μα τον έρωτα και την αγάπη
ένοχοι είσαστε όλοι για στιγμές μαγικές
μα η Ανάσταση κάποτε θάρθει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
