| |
....και ο όχλος καθώς βράζει περιμένοντας αυτόν
τον τρανό τους τούτον κύρη, που ναι απ όλους ζηλευτός
δυο φωτιές άξαφνα ανάβουν πέρα στον ωκεανόν
το σινιάλο είναι του κύρη, έρχεται ναι, είν` αυτός!
με του πλοίου του τις λάβρες μηχανές πέταξε πέρα
δυο φωτιές τρανές να σκίσουν τον γκριζαρισμένο αέρα
να τον νιώσουν οι αντρειωμένοι πως εδώθε τώρα στέκει
και τη λύσσα των αντρείων, πως κι αυτός την εκατέχει
χρόνια μαύρα και ορφάνια, μεταξύ των δύο χώρων
κει που ζούνε οι εχθροί μας, στων αδάμαστων διαβόλων
τις ακτές τώρα θα βγούμε, με φωτιά και φως στο χέρι
και το ξέρουμε πως έχουν κει στημένο οι οχτροί καρτέρι
θα ναι καθαρή η μέρα που εκδίκηση θα βρούμε
για δικούς μας που χαθήκαν κι απ τον ύπνο τους μας ζούνε
κι αντρειεύουν τις φωνές μας τώρα έτοιμοι για μάχη
τέτοια λέγαν μεταξύ τους, οι γενναίοι μονομάχοι
κει στην άμμο που προσμέναν κούφια ώρα του πολέμου
και τον κύρη αγναντεύαν που ερχόταν με τ ανέμου
συνοδία και φουρτούνας, μαύρες μέδουσες ξερνούσε
κύμα κύμα που ερχόταν και το λάβαρο κουνούσε
κάθε τόσο ο πρωτομάχος που το πλήθος προσπαθούσε
να ηρεμήσει και να ζώσει με τις διάταγες, μεθούσε
κάθε ένας μέσ την ζάλη, την πολεμική μανία
ένα γίνονταν τ ασκέρι με τη μαύρη τρικυμμία
καθώς σκόρπιζαν τα λόγια, νικηφόρας εκστρατείας
με ελπίδες να αποφύγουν του θανάτου συνοδίας
ξάφνου βρόντησε το σκάφος, πάνω στη βαριά αμουδιά
κι ακουστήκανε πιο πέρα κλάματα από παιδιά
οι αντρειωμένοι τώρα είναι πιο πολύ ετοιμομάχοι
βλέποντας τον μαύρο κύρη να είναι δίπλα τους στη μάχη
ξέροντας πως έχουν πλάι τους το θεριό με τέτοια ράχη
που σηκώνει ατσαλένια και χαλύβδινη ασπίδα
πανοπλία που εικονίζει σαν χαμένη Ατλαντίδα
τόσο τρόμο προκαλούσε η θωριά του στρατηλάτη
που κανείς των αντρειωμένων δε ερώτα τον τι ψάχνει
μόνο ξεκινούν σαν πέφτει το ξημέρωμα η πάχνη......
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
