Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Το μυστικό
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το μυστικό
 και 365 λίγες είναι...
 
ανοίγω της φτερούγες να πετάξω
φοβάμαι να σου πω το μυστικό
καινούργιες ρότες μοναχός μου θα χαράξω
μα αφήνω ένα ίχνος σχετικό

σε βλέπω στα όνειρά μου ευτυχισμένη
να χαίρεσαι με πάθος την ζωή
σε σένα η καρδιά μου χαρισμένη
να χάνεται σε κάθε σου πνοή

και του Θεού το δάκρυ με χαϊδεύει
στο προσωπό μου πέφτει απαλά
η μοναξιά με βασανίζει, με παιδεύει
και την ψυχή μου με αγάπη την φιλά

το φως κρυφής ελπίδας σιγοσβήνει
κι ας μέσα μου φωλιάζει η φωτιά
αγάπη που την δίψα της να σβήνει
ζητάει της πηγής σου την δροσιά

εικόνες που τα βράδια με παιδεύουν
που έρχονται σα χάνεται το φως
φαντάσματα που γύρω μου χορεύουν
κι αφήνουν να αιωρείται ένα «πως;»

στα χέρια μου κρατάω το βιβλίο
το σήμερα το αύριο το χθες
τα όνειρα τα βράδια αναλύω
μα χάνομαι σε έντεχνες πλοκές

τι να 'ναι αυτό που την καρδιά σου
πιο γρήγορα την κάνει να χτυπά
που έρχεται κρυφά στα όνειρα σου
μα χάνεται σα φεύγει η νυχτιά;



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Τα λουλούδια της ψυχής μου
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

True Dimension
 
Αγνή
21-02-2006
Γιατί πάντα ο ένας να πονά πολύ περισσότερο απ' τον άλλον Γκρίζιέ μου;;;
Grisio
21-02-2006
πιο πολύ πονά πάντα αυτός που έχει επενδύση τα περισσότερα συναισθήματα... το ερώτημα είναι: κρατάω πισινή και αν χαλάσει δεν πονάω τόσο πολύ ή τα δίνω όλα και χαίρομαι - όσο γίνεται - την απόλυτη αγάπη;... όποιος δεν τα έχει δώσει όλα (κατά την ταπεινή μου γνώμη) δεν έχει νιώσει ποτέ του την δύναμη της αγάπης (με όλα τα υπέρ της και τα κατά της)...
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
21-02-2006
Το δευτερο φιλε μου το δευτερο...πολυ ομορφο, καλησπερα !!!!
Grisio
21-02-2006
Ποτέ μου δεν μετάνιωσα που αφέθηκα στην θάλασσα της αγάπης. Ούτε οι θύελλες της, ούτε οι τρικυμίες της τάραξαν την γνώμη μου γι’ αυτό. Και πάλι στα νερά της σα ταξιδέψω, στα βάθη της θ’ ανοίξω τα πανιά... καλησπέρα και σε σένα φίλε μου Γιώργο
Ελισσώ
21-02-2006
Το δεύτερο φυσικά... Να' σαι καλά!
anthrakoryxos
21-02-2006
Με το πρώτο σχολιό σου!
Nyxterinos_Episkeptis
21-02-2006
τα ίδια λέμε όλοι...απλά τα λόγια αλλάζουν
μπρουχίτα
21-02-2006
Πολλά πήγα να γράψω εδώ, αλλά το μόνο που καταφέρνω να πω είναι πως μου έφτιαξες το βράδυ φίλε Grisio (χαχαχαχαχα) ... Γράφεις όμορφα ρε γμτ.. Και παρασέρνεις και κάτι παλάβρες σαν εμένα σε σκέψεις που προσπαθώ να αποφύγω.. Χμμμ.. Τελικά θα πω αυτά που ήθελα να πω! (βαστάτε Τούρκοι τ' άρματα.. χαχαχαχαχα).. Ρε παιδιά.. τι είναι τα συναισθήματα να τα επενδύεις; Και τι σημαίνει περισσότερα; Δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορούν να μπουν σε ζυγαριά τα συναισθήματα.. Ή υπάρχουν ή δεν υπάρχουν.. Τόσο απλά.. Όποιος αγαπάει, αγαπάει.. Όποιος μισεί, μισεί.. Κι όποιος πονάει, πονάει.. Το "λίγο" (ή ακόμα και το "πολύ") για μένα σημαίνει "καθόλου".. ( Καλά μη βαράτε, μια άποψη είπα η τρελή και έφυγαααααααα :) ) ... Καλό σου βράδυ Grisio.. :)
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
21-02-2006
πονάς ξεπονάς ξαναπονάς ξαναξεπονάς και αυτό που μένει είναι............................όμορφο το ποίημα φίλε μου
Grisio
22-02-2006
Καλημέρα καλοί μου φίλοι... Γιώργο μου ... πολλές φορές σα σε διάβασα κι εγώ αυτό αισθάνθηκα... :-)... Μπρουχίτα σ’ ευχαριστώ... κι εμένα μου αρέσουν πολύ αυτά που γράφεις... ίσως να ‘χεις και δίκαιο... τι είναι τα συναισθήματα για να τα επενδύεις;... και σίγουρα δεν υπάρχει ζυγαριά... μα πιστεύω πως ανάλογα με τον χαρακτήρα και της εμπειρίες μας αγαπάμε διαφορετικά... και δεν θα μπορούσα να πω πως κάποιος δεν αγαπάει καθόλου αν (ίσως λόγο εμπειρίας) είναι λίγο πιο προσεχτικός... δεν δίνεται δηλαδή με όλο του το είναι... κοινός, κρατάει πισινή... σίγουρα αν έρθει η ώρα του χωρισμού θα πονέσει λιγότερο... μα θα χάσει και ένα μέρος (ίσως το πιο δυνατό) σα θα ζει το όνειρο... άρα λιγότερος πόνος ή το αίσθημα της απόλυτης αγάπης με τα συναφή του;;; Συμπέθερε καλημέρα... αυτό λέγεται ο κύκλος της ζωής... με πόνο έρχομαι στη γή με πόνο την αφήνω... μα σα ξεπονέσω, αγάπη ανασένω...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο