| |
Πανω στο βημα μου το αργο το κουρασμενο
και στη σκεψη μου που τιποτε δεν εχω ισοροπημενο
αισθανομαι ενα χερι γνωστο να μ' ακπουμπα
και λεω ψεματα θα ναι γιατι μονος ειμαι τελικα
μα ας γυρισω λεω και ας δω εκεινη που με προδωσε
κι εστω λιγες στιγμες ευτυχιας καποτε μου εδωσε
και σε συναντω λες και ονειρο ζω
σου χαμογελω μα δες πως βρεθηκαμε
και σε συναντω στα ματια σε κοιτω
και καταλαβαινω πως αδικα χαθηκαμε
Πανω στο βημα μου το αργο το κουρασμενο
και με το βλεμα μου το μετεωρο το θολωμενο
αισθανομαι μια γνωριμη ανασα στο πλαι μου
λεω θα ναι ο αερας που θυμησε καποια αγαπη μου
μα ας γυρισω λεω και ας δω καποια που με 'εχει πικρανει
ισως να ειναι αυτο που θελει η καρδια καλα για να με κανει
-------------------------------------------------------------------------------------------
Δεν ακουσα για σενα καλα σχολια
εμαθα πατας καρδιες σαν τα πεζοδρομια
τη δικη σου τη καρδια κλειδωνεις με λουκετο
πως εισαι κατι αντιθετο σε 'εμενα αποδειξε το
εγω σου ανοιγω τη καρδια μου καθε ωρα
γινομαι για σενα προστατης σου στη μπορα
για σενα ολη την υπολοιπη ζωη εχω αναβαλει
μα εσυ το μηνυμα δεν το εχεις καταλαβει
δεν ακουσα για σενα καλα σχολια
εμαθα στην αγαπη πως βαζεις εμποδια
τα δικα σου αισθηματα τα εχεις κλειδωμενα
πως εγινες διαφορετικη δειξε μου εμενα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
