| |
Η σκέψη πήρε τα στενά κι έφτασε στο δικό σου
Περνώντας στο (η)λιοφώτιστο μπροστά παράθυρό σου
Στέκει να κλέψει μια ματιά απ’ τη δική σου όψη
Τον πόνο που έχω στην καρδιά να βρει και να τον διώξει
Άνοιξε το παράθυρο και ρίξε τα μαλλιά σου
Για να πιαστώ, για ν’ ανεβώ και να βρεθώ κοντά σου
Στην αγκαλιά μου με λυγμούς το σώμα σου να πιάσω
Ότι κι αν είχα το ‘παιξα κι απόψε ας το χάσω
Στα βλέφαρά σου να πιαστώ στα χείλη σου να πέσω
Σε μια στιγμή γη κι ουρανό στα χέρια σου να δέσω
Με κάθε χάδι κι άγγιγμα τα’ αστέρια να χορεύουν
Σα συμπληγάδες τα κορμιά καταστροφή γυρεύουν
Από το στόμα σου να πιω τον πόθο της ψυχής σου
Κι απ’ το κορμί σου να γευτώ όσα ποθώ μαζί σου
Και στο βωμό σου αγάπη μου ότι κι αν έχω τάζω
Ψυχή και σώμα και μυαλό σ’ εσένα θυσιάζω
Δεν έπρεπε να είμαι εδώ το ξέρω ακριβή μου
Μα ότι έχω είσαι εσύ θάνατος και ζωή μου
Κι αν η ζωή μας χώρισε η μοίρα μας ενώνει
Θα ‘μαι στο παραθύρι σου κάθε που ξημερώνει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
