| |
Τής σκέψης τό τριβείο.
Βαθιά άνάσα, στεναγμός,
πνιγμένος, άφωνος, λυγμός,
πού στήν καρδιά θεριεύει.
Πένθιμο ρούχο ή μοναξιά,
βαριά έπάνω μου άλλαξιά,
ξανά μέ συντροφεύει.
Ή λάμψη μιάς άσπρόμαυρης,
ταινίας στό μυαλό μου,
σκιές φωτίζει άχρωμα,
στό πλάνο τό θολό μου.
Γεύση πικρού άμύγδαλου,
σκάβει τόν ούρανίσκο.
Τό σχήμα τού προσώπου σου,
ψάχνω, μά δέν τό βρίσκω.
Ή είκόνα σου μαράθηκε,
ξεθώριασε καί χάθηκε,
στής σκέψης τό τριβείο.
Έμεινε μόνο νά κοιτώ,
ένα περίγραμμα κενό,
σέ ένα παλιό άρχείο.
----------------------------------------
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 11
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
